Lucjan Bernacki

Lucjan Bernacki
Biskup tytularny Meli
Ilustracja
Od lewej: abp Antoni Baraniak, kard. Stefan Wyszyński, bp Lucjan Bernacki (ok. 1965)
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1902
Gościeradz

Data i miejsce śmierci

28 września 1975
Rzym

Biskup pomocniczy gnieźnieński
Okres sprawowania

1946–1975

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 maja 1926

Nominacja biskupia

4 września 1946

Sakra biskupia

21 września 1946

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 września 1946

Konsekrator

August Hlond

Współkonsekratorzy

Kazimierz Kowalski
Walenty Dymek

Współkonsekrowani biskupi
Franciszek Jedwabski 2 marca 1947
Antoni Baraniak 8 czerwca 1951
Teodor Bensch 21 września 1954
Edmund Nowicki 21 września 1954
Jan Czerniak 2 lutego 1959
Jan Cieński 30 września 1967

Lucjan Bernacki (ur. 12 lipca 1902 w Gościeradzu[1], zm. 28 września 1975 w Rzymie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1946–1975.

Życiorys

Syn Edmunda i Edmundy z Pankowskich[1]. W 1920, będąc w ostatniej klasie gimnazjum, wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po powrocie z wojska wstąpił do seminarium w Gnieźnie.

Studiował w Gdańsku, Gnieźnie i Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 maja 1926. Pracował jako wikariusz w Trzemesznie i Poznaniu oraz notariusz kurii archidiecezjalnej w Poznaniu. Kontynuował studia w Strasburgu i Rzymie. Był profesorem seminarium duchownego w Gnieźnie. Podczas okupacji pracował w duszpasterstwie Polaków we Francji, Hiszpanii, Portugalii i Wielkiej Brytanii.

4 września 1946 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej i biskupem tytularnym Meli. Sakrę biskupią przyjął 21 września 1946 z rąk kardynała Augusta Hlonda. W 1948 został wikariuszem generalnym i kapitulnym archidiecezji. Deportowany z terenu archidiecezji, w latach 1953–1956 przebywał w Częstochowie, Zaniemyślu i Poznaniu.

W 1962 brał udział w I sesji soboru watykańskiego II[2].

Przez 29 lat był inwigilowany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.

Został pochowany na cmentarzu św. Piotra i Pawła w Gnieźnie. W 2012 jego szczątki ekshumowano i przeniesiono do krypty biskupów pomocniczych archidiecezji gnieźnieńskiej kościoła św. Piotra i Pawła w Gnieźnie.

Przypisy

  1. a b S. Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 37.
  2. B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A-Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.

Bibliografia

  • PiotrP. Nitecki PiotrP., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, HenrykH. Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .
  • Krzysztof M.K.M. Kaźmierczak Krzysztof M.K.M., Tajne spec. znaczenia, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2009, ISBN 978-83-7506-432-2, OCLC 632160342 .

Linki zewnętrzne

  • Lucjan Bernacki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-12-31]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000397039624
  • VIAF: 292034567
  • GND: 1156486599
  • SUDOC: 067036457
  • NTA: 095262490
  • PLWABN: 9810626289105606
  • NUKAT: n2002026854
  • WorldCat: viaf-292034567