Ludovic Cruchot

Ludovic Cruchot
Postać z serii filmów o żandarmach
z Saint-Tropez
Ilustracja
Louis de Funès jako żandarm wachm. Ludovic Cruchot
Pierwsze wystąpienie

Żandarm z Saint-Tropez (1964)

Ostatnie wystąpienie

Żandarm i policjantki (1982)

Grany przez

Louisa de Funèsa

Dane biograficzne
Pochodzenie

Francuz

Przynależność

Francuska Żandarmeria Narodowa

Płeć

mężczyzna

Rodzina

Josépha Cruchot (druga żona)
Nicole Cruchot (córka)

Multimedia w Wikimedia Commons
Posterunek w Saint-Tropez, w którym pracował żandarm Ludovic Cruchot

Ludovic Cruchot – postać fikcyjna, funkcjonariusz Francuskiej Żandarmerii Narodowej. Bohater francuskiej komediowej serii składającej się z sześciu filmów fabularnych w reżyserii Jeana Giraulta, z lat 1964-1982. W rolę tę wcielił się Louis de Funès[1].

Charakterystyka postaci

Żandarm Ludovic Cruchot jest niewysokim, ale bardzo energicznym funkcjonariuszem. Jest surowym służbistą. Pracował z oddaniem jako wiejski żandarm w gminie Belvédère (departament Alpy Nadmorskie), gdy nagle otrzymał przeniesienie do nadmorskiego kurortu Saint-Tropez na Lazurowym Wybrzeżu. Tam dostaje się pod dowództwo komendanta Jérôme’a Gerbera (Michel Galabru)[2], sam zaś zostaje przełożonym żandarmów: Luciena Fougasse’a (Jean Lefebvre), Alberta Merlota (Christian Marin), Gastona Tricarda (Guy Grosso), Julesa Berlicota (Michel Modo), Beaupieda (Maurice Risch), Taupina (Jean-Pierre Rambal) i Perlina (Patrick Préjean) oraz, w szóstej części, czterech żandarmetek[3].

Jest wdowcem z dorastającą córką Nicolą (Geneviève Grad). W trzecim filmie żeni się z wdową po pułkowniku żandarmerii, Joséphą Lefrançois (Claude Gensac)[4].

Filmy serii

  • 1964: Żandarm z Saint-Tropez (Le gendarme de St. Tropez), scenariusz Richard Balducci; film był pierwszym wielkim sukcesem kinowym Louisa de Funèsa, frekwencja w kinach we Francji wyniosła 7,81 mln widzów[5]
  • 1965: Żandarm w Nowym Jorku (Le gendarme a New York), scenariusz Jean Girault i Jacques Vilfrid; frekwencja we Francji wyniosła 5,5 mln widzów[6]
  • 1968: Żandarm się żeni (Le gendarme se marie), scenariusz Jean Girault i Jacques Vilfrid; frekwencja we Francji wyniosła 6,83 mln widzów[7]
  • 1970: Żandarm na emeryturze (Le gendarme en balade), scenariusz Jean Girault i Jacques Vilfrid; frekwencja we Francji wyniosła 4,87 mln widzów[8]
  • 1979: Żandarm i kosmici (Gendarme et les extra-terrestres), scenariusz Jacques Vilfrid; frekwencja we Francji wyniosła 6,28 mln widzów[9]
  • 1982: Żandarm i policjantki (Le gendarme et les gendarmettes), scenariusz Jacques Vilfrid; ostatni film z udziałem Louisa de Funèsa, aktor zmarł rok później[10]

W 2016 w budynku, w którym nagrywane było pięć pierwszych filmów z serii, zostało otwarte Muzeum Żandarmerii i Kina[11].

Przypisy

  1. ↑ Sébastien LeS.L. Pajolec Sébastien LeS.L., Cinégénie du gendarme ? La série du Gendarme de Saint-Tropez, „Sociétés & Représentations”, 16 (2), 2003, s. 131, DOI: 10.3917/sr.016.0131, ISSN 1262-2966 [dostęp 2023-01-10]  (fr.).
  2. ↑ Film Żandarm z Saint-Tropez
  3. ↑ Film Żandarm i policjantki
  4. ↑ Film Żandarm się żeni
  5. ↑ Stéphane Bennotte Louis de Funès, wyd. 2003, s. 164
  6. ↑ Stéphane Bennotte Louis de Funès, wyd. 2003, s. 165
  7. ↑ Stéphane Bennotte Louis de Funès, wyd. 2003, s. 167
  8. ↑ Stéphane Bennotte Louis de Funès, wyd. 2003, s. 168
  9. ↑ Stéphane Bennotte Louis de Funès, wyd. 2003, s. 169
  10. ↑ Stéphane Bennotte Louis de Funès, wyd. 2003, s. 170
  11. ↑ Le musée de la Gendarmerie et du Cinéma de Saint-Tropez. saint-tropez.fr. [dostęp 2017-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-29)]. (fr.).

Linki zewnętrzne