Luis Aníbal Rodríguez Pardo
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1915
Punata |
| Data śmierci | 26 marca 2004 |
| |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 15 maja 1938[1] |
| Nominacja biskupia | 6 czerwca 1952[1] |
| Sakra biskupia | 5 października 1952[1] |
Sukcesja apostolska
| Konsekrator | Sergio Pignedoli |
| Współkonsekratorzy | Juan Tarcisio Senner,
Augustin Arce Mostajo |
| Konsekrowani biskupi | | Tito Solari | 19 marca 1987 | |
| Współkonsekrowani biskupi | | Carlos Arturo Brown | 27 lutego 1957 | | René Fernández Apaza | 21 kwietnia 1968 | | Antonio Eduardo Bösl | 1 kwietnia 1973 | | Giovanni Décimo Pellegrini | 8 kwietnia 1973 | | Manuel Eguiguren Galarraga | 18 kwietnia 1982 | | Luis Sáinz Hinojosa | 31 lipca 1982 | | Edmundo Abastoflor Montero | 13 kwietnia 1985 | |
Luis Aníbal Rodríguez Pardo (ur. 12 stycznia 1915 w Punata, zm. 26 marca 2004) – duchowny katolicki Boliwii.
15 maja 1938 przyjął święcenia kapłańskie. 6 czerwca 1952 został minowany biskupem pomocniczym Santa Cruz de la Sierra, ze stolicą tytularną Thennesus. Konsekrowany na biskupa 5 października 1952. W okresie 17 czerwca 1953 – 28 lipca 1956 biskup diecezjalny Oruro, następnie biskup pomocniczy Cochabamba (tym razem ze stolicą tytularną Gergis).
22 maja 1958 mianowany biskupem diecezjalnym Santa Cruz de la Sierra, objął diecezję 5 sierpnia 1958. Od 26 lipca 1961 był ordynariuszem wojskowym Boliwii. 30 lipca 1975 diecezja Santa Cruz de la Sierra została podniesiona do rangi metropolii, a Rodríguez Pardo promowany na arcybiskupa. 6 lutego 1991 przeszedł w stan spoczynku.
Przypisy
- ↑ a b c Luis Aníbal Rodríguez Pardo [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-05-14] (ang.).
- Antonio Calderón de León (1605–1621)
- Fernando de Ocampo (1621–1632)
- Juan de Zapata y Figueroa (1635–1646)
- Juan de Arguinao y Gutiérrez (1646–1659)
- Juan de Riviera (1659–1666)
- Bernardino de Cárdenas Ponce (1666–1668)
- Juan de Esturizada (1672–1675)
- Pedro Cárdenas y Arbieto (1680–1687)
- Juan de los Ríos y Berriz (1687–1692)
- Juan Francisco de Padilla y San Martín (1699–1705)
- Pedro Vázquez de Velasco (1706–1710)
- Jaime de Mimbela (1714–1720)
- Juan Cavero de Toledo (1720–1725)
- Joannes de Moncada Hurtado de Figueroa (1725–1725)
- Miguel Bernardino de la Fuenta y Rojas (1728–1741)
- Andrés Vergara Uribe (1741–1744)
- Juan Pablo de Olmedo (1745–1755)
- Bernardo José Pérez de Oblitas (1756–1760)
- Francisco Ramón Herboso y Figueroa (1761–1776)
- Juan Domingo González de la Reguera (1776–1780)
- Alejandro José de Ochoa y Morillo (1782–1791)
- José Ramón de Estrada y Orgas (1791–1972)
- Manuel Nicolás Rojas de Argandoña (1795–1803)
- Antonio de San Firmino (1805–1806)
- Francisco Javier Aldazábal y Lodeña (1807–1816)
- Agustín Francisco de Otondo (1816–1826)
- José Manuel Fernández de Córdoba y Meló (1835–1840)
- Francesco Leone de Aguirre (1840)
- Manuel Ángel del Prado Cárdenas (1846–1855)
- Agustín Gómez Cabezas y Sildo (1856–1862)
- Francisco Javier Rodríguez (1869–1877)
- Juan José Baldivia Morales (1878–1891)
- José Belisario Santistevan Seoane (1891–1931)
- Daniel Rivero Rivero (1931–1940)
- Augustin Arce Mostajo (1940–1958)
- Luis Aníbal Rodríguez Pardo (1958–1991)
- Julio Terrazas Sandoval (1991–2013)
- Sergio Gualberti (od 2013)
|
