Małe Skrzyczne
Od lewej na pierwszym planie: Kopa Skrzyczeńska, Małe Skrzyczne i Skrzyczne, widok z Malinowskiej Skały w 2018 roku | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Pasmo | Beskid Śląski, Karpaty | ||
Wysokość | 1211 m n.p.m. | ||
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego | |||
Położenie na mapie Karpat | |||
49°40′36,5″N 19°00′45,0″E/49,676806 19,012500 | |||
|
Zobacz hasło Małe Skrzyczne w Wikisłowniku |
Małe Skrzyczne (1211 m[1], 12111 m[2]) – płaskie, niewybitne wypiętrzenie grzbietu łączącego Skrzyczne z Malinowską Skałą w Paśmie Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim, a zarazem trzeci co do wysokości nazwany szczyt tej grupy górskiej. W grzbiecie tym kolejno znajdują się: Małe Skrzyczne, Kopa Skrzyczeńska i Malinowska Skała[1][2].
Potężne północno-zachodnie ramię Małego Skrzycznego, na którym w górnej części rozciąga się Hala Skrzyczeńska, w północno-zachodnim kierunku opada ku dolinie Żylicy stokiem pokrytym licznymi polanami. W Szczyrku teren ten jest jednym z głównych ośrodków narciarstwa: znajduje się tu Ośrodek Narciarski Czyrna-Solisko[3]. W kierunku południowo-wschodnim stoki Małego Skrzycznego opadają do doliny Malinowskiego Potoku[4].
Północne, strome stoki góry, opadające ku dolinie Czyrnej, w latach 90. XX w. zostały całkowicie ogołocone z lasów. Do czasu odbudowy szaty roślinnej tereny te stały się dzięki temu w zimie jednym z nielicznych miejsc w polskich Beskidach z występującym zagrożeniem lawinowym, a także doskonałym punktem widokowym[3]. Na szczycie wiata dla turystów.
Przez szczyt Małego Skrzycznego biegną znaki zielonego szlaku turystycznego ze Skrzycznego na Malinowską Skałę[5], oraz granica między miastami Skrzyczne i Żywiec[4].
- Wiata na szczycie
- Tabliczka turystyczna
- Górna stacja wyciągu Ośrodka Narciarskiego Czyrna-Solisko
- Zbiornik wody (od 2017) na potrzeby naśnieżania stoków na Małym Skrzycznem
- Widok na Małe Skrzyczne z Malinowskiej Skały
Szlaki turystyczne
- Skrzyczne – Małe Skrzyczne – Kopa Skrzyczeńska – Malinowska Skała – rozdroże pod Malinowską Skałą – Malinowskie Siodło – Zielony Kopiec – Gawlast – Magurka Wiślańska – Barania Góra. Czas przejścia 3 godz., z powrotem 2 godz. 55 min[5].
Przypisy
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-06-21] .
- ↑ a b Według turystycznej tabliczki informacyjnej na szczycie.
- ↑ a b MirosławM. Barański MirosławM., Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-71-7 .
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-05-17] .
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3 .