Małe twierdzenie Fermata

Małe twierdzenie Fermata (MTF) – twierdzenie teorii liczb sformułowane (bez dowodu) przez francuskiego matematyka Pierre’a de Fermata. Twierdzenie jest podstawą dla testu pierwszości Fermata. Poniżej każdego sformułowania twierdzenia znajduje się zapis w arytmetyce modularnej.

Małe twierdzenie Fermata:

jeżeli p {\displaystyle p} jest liczbą pierwszą, to dla dowolnej liczby całkowitej a , {\displaystyle a,} liczba a p a {\displaystyle a^{p}-a} jest podzielna przez p . {\displaystyle p.}
a p a 0 ( mod p ) , {\displaystyle a^{p}-a\equiv 0{\pmod {p}},}

lub inaczej[1]:

jeśli p {\displaystyle p} jest liczbą pierwszą, a a {\displaystyle a} jest taką liczbą całkowitą, że liczby a {\displaystyle a} i p {\displaystyle p} względnie pierwsze, to a p 1 1 {\displaystyle a^{p-1}-1} dzieli się przez p . {\displaystyle p.} Innymi słowy,
a p 1 1 0 ( mod p ) , {\displaystyle a^{p-1}-1\equiv 0{\pmod {p}},}
albo
a p 1 1 ( mod p ) . {\displaystyle a^{p-1}\equiv 1{\pmod {p}}.}

Dowody

Dowód z twierdzeniem Eulera

Jeżeli p {\displaystyle p} jest taką liczbą pierwszą, która nie dzieli a , {\displaystyle a,} to p {\displaystyle p} jest względnie pierwsze z a , {\displaystyle a,} a więc w myśl twierdzenia Eulera o liczbach względnie pierwszych teza twierdzenia jest prawdziwa.

Dowód kombinatoryczny

Graficzne przedstawienie dowodu
Graficzne przedstawienie dowodu

Bez straty ogólności można założyć, że a {\displaystyle a} jest liczbą naturalną. Rozpatrzmy wszystkie możliwe kolorowania koła podzielonego na p części za pomocą a kolorów. Kolorowania, które możemy na siebie nałożyć po obróceniu, liczymy jako dwa różne. Wszystkich kolorowań jest a p . {\displaystyle a^{p}.}

Wszystkie kolorowania, w których wykorzystaliśmy co najmniej dwa kolory możemy obracać tak, że otrzymamy zestawy po p parami różnych kolorowań, które są swoimi obrotami (przykładowe cztery z pewnego zestawu dla p=7, a=3 są przedstawione na rysunku). Jeżeli w pewnym zestawie utworzonym w ten sposób wystąpiłyby takie same kolorowania, to oznaczałoby to, że kąt pełny jest wielokrotnością pewnego kąta 2 π n p , {\displaystyle {\tfrac {2\pi n}{p}},} o który trzeba obrócić jedno z tych kolorowań, aby otrzymać drugie. W przypadku, gdy wykorzystaliśmy jeden kolor, nie jest to możliwe. Zatem:

liczba wszystkich kolorowań jest iloczynem p {\displaystyle p} i liczby zestawów po p kolorowań + liczba kolorowań jednokolorowych
a p = p n + a , {\displaystyle a^{p}=pn+a,}
gdzie n jest pewną liczbą naturalną.

Kolorów jest a, więc kolorowań jednokolorowych też jest a. Wynika stąd, że p {\displaystyle p} dzieli liczbę a p a . {\displaystyle a^{p}-a.}

Dowód wykorzystujący metody teorii grup

Zbiór Z p = { 1 , , p 1 } {\displaystyle \mathbb {Z} _{p}^{*}=\{1,\dots ,p-1\}} jest grupą z działaniem mnożenia modulo p, nazywaną multiplikatywną grupą klas reszt modulo p. Grupa ta jest rzędu p 1 {\displaystyle p-1} (ma p 1 {\displaystyle p-1} elementów). Niech a {\displaystyle a} będzie dowolnym elementem tej grupy. Oznaczmy przez k {\displaystyle k} rząd tego elementu, tzn. najmniejszą liczbę k N {\displaystyle k\in \mathbb {N} } spełniającą warunek a k = 1. {\displaystyle a^{k}=1.} Innymi słowy

a k 1 ( mod p ) . {\displaystyle a^{k}\equiv 1{\pmod {p}}.}

Z twierdzenia Lagrange’a wynika, że rząd elementu a {\displaystyle a} dzieli rząd grupy Z p , {\displaystyle \mathbb {Z} _{p}^{*},} czyli k | p 1. {\displaystyle k|p-1.} A zatem istnieje pewna liczba naturalna m {\displaystyle m} spełniająca warunek

p 1 = k m . {\displaystyle p-1=km.}

Wówczas

a p 1 a k m ( a k ) m 1 m 1 ( mod p ) . {\displaystyle a^{p-1}\equiv a^{km}\equiv (a^{k})^{m}\equiv 1^{m}\equiv 1{\pmod {p}}.}

Dowód indukcyjny

Załóżmy, że a {\displaystyle a} jest liczbą naturalną. Twierdzenie to jest prawdziwe, gdy a = 1. {\displaystyle a=1.} Zatem załóżmy indukcyjnie, że:

a p a ( mod p ) {\displaystyle a^{p}\equiv a{\pmod {p}}} dla a 1. {\displaystyle a\geqslant 1.}

Wówczas:

( a + 1 ) p = k = 0 p ( p k ) a k = a p + a 0 + k = 1 p 1 ( p k ) a k . {\displaystyle (a+1)^{p}=\sum _{k=0}^{p}{p \choose k}a^{k}=a^{p}+a^{0}+\sum _{k=1}^{p-1}{p \choose k}a^{k}.}

Ponieważ

( p k ) = p ( p 1 ) ( p 2 ) ( p k + 1 ) k ! , {\displaystyle {p \choose k}={\frac {p(p-1)(p-2)\dots (p-k+1)}{k!}},}

więc dla 0 < k < p {\displaystyle 0<k<p} żaden z czynników k ! {\displaystyle k!} nie jest równy p , {\displaystyle p,} dlatego ( p k ) {\displaystyle p \choose k} jest wielokrotnością p . {\displaystyle p.} Zatem:

( p k ) 0 ( mod p ) . {\displaystyle {p \choose k}\equiv 0{\pmod {p}}.}

Ostatecznie:

( a + 1 ) p a p + a 0 + k = 1 p 1 ( p k ) a k a p + a 0 a + 1. {\displaystyle (a+1)^{p}\equiv a^{p}+a^{0}+\sum _{k=1}^{p-1}{p \choose k}a^{k}\equiv a^{p}+a^{0}\equiv a+1.}

Zatem na mocy indukcji a p a ( mod p ) , {\displaystyle a^{p}\equiv a{\pmod {p}},} czyli p dzieli a p a . {\displaystyle a^{p}-a.}

Zobacz też

  • liczby pseudopierwsze

Przypisy

  1. Fermata twierdzenie małe, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-30] .

Bibliografia

  • Wacław Sierpiński: Arytmetyka teoretyczna. Wyd. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 144–147.

Linki zewnętrzne

  • TomaszT. Kazana TomaszT., Małe Twierdzenie Fermata, [w:] pismo „Delta”, deltami.edu.pl, kwiecień 2017, ISSN 0137-3005 [dostęp 2022-07-20]  (pol.).
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Fermat’s Little Theorem, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2022-07-02].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Fermat's little theorem (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-06-18].
  • p
  • d
  • e
Teoria liczb
ogólne typy liczb
relacje
podzielność
zdefiniowane podzielnością
działania
liczby pierwsze
podstawy
testy pierwszości
sita
faktoryzacja
hipotezy
równania
diofantyczne
liniowe
kwadratowe
wyższych stopni
układy równań
powiązane zagadnienia
twierdzenia
arytmetyki modularnej
inne zagadnienia
twierdzenia limitacyjne