Mabuyini

Mabuyini
Mittleman, 1952[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – Mabuya dominica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Scincomorpha

Rodzina

scynkowate

Podrodzina

Lygosominae

Plemię

Mabuyini

Typ nomenklatoryczny

Mabuya Fitzinger, 1826

Synonimy
  • Mabuyinae[a] Mittleman, 1952[1]
  • Euprepae[b] Fitzinger, 1843[2]
  • Eutropides[c] Fitzinger, 1843[2]
  • Lygosomini[d] Welch, 1982[3]
  • Mabuyidae — Hedges & Conn, 2012[4]
  • Chioniniinae[e] Hedges & Conn, 2012[5]
  • Dasiinae[f] Hedges & Conn, 2012[5]
  • Trachylepidinae[g] Hedges & Conn, 2012[5]
Rodzaje

25 rodzajów – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Mabuyini – plemię jaszczurek z podrodziny Lygosominae w obrębie rodziny scynkowatych (Scincidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce[6], Afryce i Azji; jeden gatunek (Heremites auratus) także na niewielkim obszarze południowo-wschodniej Europy[7].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące rodzaje[8]:

  • Alinea Hedges & Conn, 2012
  • Aspronema Hedges & Conn, 2012
  • Brasiliscincus Hedges & Conn, 2012
  • Capitellum Hedges & Conn, 2012
  • Chioninia Gray, 1845
  • Copeoglossum Tschudi, 1845
  • Dasia Gray, 1839
  • Eumecia Bocage, 1870
  • Eutropis Fitzinger, 1843
  • Exila Hedges & Conn, 2012 – jedynym przedstawicielem jest Exila nigropalmata (Andersson, 1918)
  • Heremites Gray, 1845
  • Lubuya Horton, 1972 – jedynym przedstawicielem jest Lubuya ivensii (Bocage, 1879)
  • Mabuya Fitzinger, 1826
  • Manciola Hedges & Conn, 2012 – jedynym przedstawicielem jest Manciola guaporicola (Dunn, 1936, 1935)
  • Maracaiba Hedges & Conn, 2012
  • Marisora Hedges & Conn, 2012
  • Notomabuya Hedges & Conn, 2012 – jedynym przedstawicielem jest Notomabuya frenata (Cope, 1862)
  • Orosaura Hedges & Conn, 2012 – jedynym przedstawicielem jest Orosaura nebulosylvestris (Miralles, Rivas Fuenmayor, Bonillo, Schargel, Barros, García-Pérez & Barrio-Amorós, 2009)
  • Panopa Hedges & Conn, 2012
  • Psychosaura Hedges & Conn, 2012
  • Spondylurus Fitzinger, 1826
  • Toenayar – jedynym przedstawicielem jest Toenayar novemcarinata (Anderson, 1871)
  • Trachylepis Fitzinger, 1843
  • Varzea Hedges & Conn, 2012
  • Vietnascincus Darevsky & Orlov, 1994 – jedynym przedstawicielem jest Vietnascincus rugosus Darevsky & Orlov, 1994

Uwagi

  1. ↑ Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze podrodziny.
  2. ↑ Typ nomenklatoryczny: Euprepes Wagler, 1830; nomen oblitum.
  3. ↑ Typ nomenklatoryczny: Eutropis Fitzinger, 1843; nomen oblitum.
  4. ↑ W części.
  5. ↑ Typ nomenklatoryczny: Chioninia Gray, 1845.
  6. ↑ Typ nomenklatoryczny: Dasia Gray, 1839.
  7. ↑ Typ nomenklatoryczny: Trachylepis Fitzinger, 1843.

Przypisy

  1. ↑ a b M.B. Mittleman. A generic synopsis of the lizards of the subfamily Lygosominae. „Smithsonian miscellaneous collections”. 117 (17), s. 4, 1952. (ang.). 
  2. ↑ a b L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 22. (łac.).
  3. ↑ K.R.G. Welch. Herpetology of the Old World 2. Preliminary comments on the classification of skinks (family Scincidae) with specific reference to those genera found in Africa, Europe and southwest Asia. „Herptile”. 7 (4), s. 26, 1982. (ang.). 
  4. ↑ Hedges i Conn 2012 ↓, s. 28.
  5. ↑ a b c Hedges i Conn 2012 ↓, s. 29.
  6. ↑ Hedges i Conn 2012 ↓, s. 28–29.
  7. ↑ R. Midtgaard: Family Scincidae. RepFocus. [dostęp 2024-01-15]. (ang.).
  8. ↑ P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Mabuyini. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-27]. (ang.).

Bibliografia

  • S.B. Hedges & C.E. Conn. A new skink fauna from Caribbean islands (Squamata, Mabuyidae, Mabuyinae). „Zootaxa”. 3288 (1), s. 1–244, 2012. DOI: 10.11646/zootaxa.3288.1.1. (ang.).