Magadan

Maгaдaн


Herb	Flaga

Państwo

Rosja

Obwód

magadański

Data założenia

1929

Mer

Władimir Pietrowicz Pieczonyj

Powierzchnia

295 km²

Wysokość

70 m n.p.m.

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość

92 052^[1]
312,34 os./km²

Nr kierunkowy

4132

Kod pocztowy

685000

Tablice rejestracyjne

Położenie na mapie obwodu magadańskiego

Położenie na mapie Rosji

59°33′55″N 150°47′35″E/59,565278 150,793056

Multimedia w Wikimedia Commons

Hasło w Wikisłowniku

Informacje w Wikipodróżach

Strona internetowa

Magadan (ros. Магадан) – stolica obwodu magadańskiego w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, port nad Morzem Ochockim; 92 tys. mieszkańców (2020)^[2].

Klimat i geografia

Klimat Magadanu jest subarktyczny. W styczniu temperatura spada do –40 °C, natomiast w lipcu notuje się temperatury od 12 do 16 °C.

Magadan położony jest nad Morzem Ochockim w Górach Kołymskich pokrytych tajgą oraz tundrą.

Średnia temperatura i opady dla Magadan
Miesiąc	Sty	Lut	Mar	Kwi	Maj	Cze	Lip	Sie	Wrz	Paź	Lis	Gru	Roczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C]	2.4	1.4	5.8	9.7	16.8	24.4	26.0	24.8	18.2	12.3	6.6	3.6	26,0
Średnie temperatury w dzień [°C]	-13.8	-12.7	-7.9	-1.5	5.0	11.3	14.8	15.0	10.3	1.7	-7.2	-12.4	0,2
Średnie dobowe temperatury [°C]	-16.0	-15.4	-11.2	-4.5	2.3	8.3	12.3	12.4	7.6	-0.8	-9.5	-14.6	−2,4
Średnie temperatury w nocy [°C]	-18.2	-18.0	-14.4	-7.4	-0.5	5.3	9.7	9.8	5.0	-3.2	-11.9	-16.7	−5,0
Rekordy minimalnej temperatury [°C]	-30.5	-32.5	-28.7	-21.7	-10.2	-3.0	4.0	1.2	-5.1	-19.4	-26.9	-30.2	−32,5
Opady [mm]	15.7	13.0	16.8	32.1	36.6	46.5	73.1	97.8	84.5	75.5	58.1	25.1	574,8
Źródło: Магадан - meteolabs.ru {{{accessdate}}}

Historia

W roku 1928 na miejscu obecnego miasta została założona pierwsza osada o nazwie Nagajewo. Intensywna rozbudowa zaczęła się w 1933 roku w wyniku decyzji wysokiego funkcjonariusza OGPU Eduarda Berzina, założyciela Dalstroju – organizacji będącej w strukturach NKWD, która powstała by zająć się eksploatacją zasobów mineralnych Kołymy – początkowo głównie złota (1940 – 80 ton), a w czasie wojny również cyny i innych cennych przemysłowo metali: wolframu, kobaltu, uranu^[3] – używając więźniów jako siły roboczej. Ekstensywna polityka wydobywcza stała się główną siłą napędową rozwoju miasta (od 1939 roku noszącego nazwę Magadan), czyniąc z niego centrum tranzytowe zarówno więźniów, jak i towarów.

Na przełomie 1940 i 1941 roku transporty przywiozły do Magadanu około 12 000 Polaków, w większości jeńców wojennych i ich rodzin. Z nich zaledwie 583 osoby zostały uwolnione w 1942 w ramach akcji rekrutacyjnej II Korpusu generała Andersa.

Na wzgórzu Krutaja nad Magadanem 12 lipca 1996 roku wzniesiony został pomnik Maska Boleści poświęcony pamięci ofiar obozów pracy przymusowej na Kołymie.

Demografia

Demografia Magadanu w latach 1939–2020
Rok	Populacja	Zmiana
1939	27 000	–
1972	102 000	75 000
1989	151 600	49 600
2004	99 800	51 800
2006	107 500	7700
2008	114 800	7300
2010	95 925	18 875
2020	92 052	3873

Gospodarka

W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy, materiałów budowlanych, skórzany, spożywczy oraz stoczniowy^[4].

Miasta partnerskie

Zobacz

Rezerwat Magadański

Przypisy

↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] .
↑ Предварительные итоги Всероссийской переписи населения 2010 года. Москва: ИИЦ «Статистика России», 2011.. [dostęp 2012-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-24)].
↑ Witalij Zeliak: Piat´ mietałłow «Dalstroja». Magadan: Instytut Zarządzania i Ekonomiki w Sankt Petersburgu, filia w Magadanie, 2004, s. 6. [dostęp 2021-04-16]. (ros.).
↑ Magadan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-24] .