Mak pośredni

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

makowate

Rodzaj

mak / remeria

Gatunek

mak pośredni

Nazwa systematyczna

Papaver hybridum L.
Sp. Pl. 506 175 3^[3]

Synonimy

Cerastites hybridus Gray
P. apulum var. gracillimum Fedde
P. hispidum Lam.
P. siculum Guss.

Multimedia w Wikimedia Commons

Mak pośredni^[4] (Papaver hybridum L., ew. Roemeria hispida (Lam.) Stace) – gatunek roślin z rodziny makowatych (Papaveraceae). Tradycyjnie klasyfikowany do szeroko ujmowanego rodzaju mak Papaver, ale też w XXI wieku włączany do rodzaju remeria Roemeria^[5]^[6].

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzimy obszar jego występowania obejmuje Afrykę Północną i Makaronezję (Madera, Wyspy Kanaryjskie), dużą część Europy (Albania, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Grecja, Włochy, Czarnogóra, Macedonia, Serbia, Rumunia, Ukraina, Węgry, Słowacja, Hiszpania, Portugalia, Francja, Anglia), w Azji Kaukaz, Azję Zachodnią (Afganistan, Cypr, Egipt – Synaj, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja), w Azji Środkowej Turkiestan i Pakistan. Rozprzestrzenił się w Australii i Nowej Zelandii, w Argentynie i Chile w Ameryce Południowej^[7], a także w niektórych częściach USA (Kalifornia, Karolina Południowa, Karolina Północna i Pensylwania)^[8]. We florze Polski ma status efemerofita. Jako gatunek zawleczony podawany był dawniej tylko we Wrocławiu^[9]. Znajduje się w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, np. w Miejskim Ogrodzie Botanicznym w Zabrzu^[10].

Morfologia

Łodyga: Wzniesiona, prosta, ulistniona, zazwyczaj rozgałęziona o wysokości (10)20–50 cm^[9].
Liście: Owłosione, pojedynczo lub podwójnie pierzastodzielne. Dolne liście zwykle na ogonkach, górne siedzące^[11].

Kwiaty: Duże, pojedyncze, na długich szypułkach. Pączki kwiatowe zwieszone, przy otwieraniu się wyprostowują. Działki kielicha są dwie, rzadko trzy, szybko odpadają. Płatki zazwyczaj są 4, rzadko 6. Pręciki liczne. Znamiona w postaci promieni na wypukłej tarczy znamionowej osadzonej na zalążni (brak szyjki słupka)^[11]^[12]. Płatki kwiatowe purpurowoczerwone, szersze od torebki. Nitki pręcików maczugowato rozszerzone, zalążnia szczeciniasto owłosiona^[9].
Owoce: Jajowato-kulista i szczeciniasto owłosiona torebka o długości 1–1,3 cm z wypukłą tarczą znamienia^[9].

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna. Kwitnie od maja do lipca. W Polsce rośnie na polach i siedliskach ruderalnych, Liczba chromosomów 2n = 14^[9]. Zawiera sok mleczny oraz różnorodne alkaloidy, zwłaszcza opiaty^[12].

Pokrój
Kwiat
Torebka
Owoce i nasiona

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-04] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-08].
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 127, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ Roemeria argemone (L.) C.Morales, R.Mend. & Romero García. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-12-10].
↑ Enrico Banfi, Fabrizio Bartolucci, Jean-Marc Tison, Gabriele Galasso. A new genus for Papaver sect. Meconella and new combinations in Roemeria (Papaveraceae) in Europe and the Mediterranean area. „Natural History Sciences”. 9, 1, 2022. DOI: 10.4081/nhs.2022.556.
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2017-01-08].
↑ Weeds of Australia. Papaver hybridum. [dostęp 2017-01-08].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Miejski Ogród botaniczny w Zabrzu. [dostęp 2017-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)].
↑ ^a ^b Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 68. ISBN 0-333-74890-5.
↑ ^a ^b Robert W. Kiger, David F. Murray: Papaver. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-07-31]. (ang.).