Marc Emmers

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1966
Hamont

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1983–1987	Waterschei SV Thor	98	(14)
1987–1992	KV Mechelen	155	(33)
1992–1997	Anderlecht	60	(3)
1997	AC Perugia	7	(0)
1998–1999	AC Lugano	36	(3)
1999–2000	KTH Diest	9	(2)
	W sumie:	365	(55)

Kariera reprezentacyjna

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
1988–1994	Belgia	37	(2)

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Multimedia w Wikimedia Commons

Marc Emmers (ur. 25 lutego 1966 w Hamont) – piłkarz belgijski grający na pozycji defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską Emmers rozpoczął w mieście Genk, w tamtejszym klubie Waterschei SV Thor. W sezonie 1983/1984 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze belgijskiej, a od następnego był jego podstawowym zawodnikiem. W sezonie 1985/1986 spadł z nim do drugiej ligi i na tym szczeblu rozgrywek występował przez jeden pełny sezon.

W 1987 roku Emmers ponownie grał w pierwszej lidze, gdy odszedł do drużyny KV Mechelen. Wraz z takimi zawodnikami jak Michel Preud’homme, Graeme Rutjes czy Erwin Koeman stanowił o sile zespołu i już w 1988 roku wywalczył wicemistrzostwo Belgii. Kolejne sukcesy osiągnął także w europejskich pucharach. Najpierw sięgnął po Puchar Zdobywców Pucharów (1:0 w finale z Ajaksem Amsterdam), a następnie po Superpuchar Europy (3:0, 0:1 z PSV Eindhoven). Z kolei w 1989 roku został po raz pierwszy w karierze mistrzem kraju. W 1991 roku ponownie był z Mechelen drugi w lidze, a w klubie tym grał do końca sezonu 1991/1992. Łącznie wystąpił w nim 155 razy i zdobył 33 gole.

Latem 1992 roku Emmers odszedł do stołecznego Anderlechtu. Na skutek dużej konkurencji w składzie nie zawsze grał w wyjściowej jedenastce "Fiołków". W latach 1993–1995 trzykrotnie z rzędu zdobywał mistrzostwo Belgii, jednak w pełnił wówczas rolę rezerwowego. W 1994 roku zdobył także Puchar Belgii. Sezon 1995/1996 opuścił z powodu kontuzji, a w następnym rozegrał tylko 5 meczów i ostatecznie odszedł z Anderlechtu.

W 1997 roku Marc odszedł do włoskiej Perugii, jednak w Serie A grał tylko pół roku. Na początku 1998 roku trafił do szwajcarskiego AC Lugano, którego zawodnikiem był do lata 1999. Wtedy też wrócił do Belgii i przez jeden sezon grał w trzecioligowym KTH Diest. W 2000 roku zakończył karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1983/84	Waterschei SV Thor	Belgia	I liga	9	1
1984/85	Waterschei SV Thor	Belgia	I liga	34	2
1985/86	Waterschei SV Thor	Belgia	I liga	29	9
1986/87	Waterschei SV Thor	Belgia	II liga	26	2
1987/88	KV Mechelen	Belgia	I liga	27	6
1988/89	KV Mechelen	Belgia	I liga	33	9
1989/90	KV Mechelen	Belgia	I liga	34	9
1990/91	KV Mechelen	Belgia	I liga	30	4
1991/92	KV Mechelen	Belgia	I liga	31	5
1992/93	RSC Anderlecht	Belgia	I liga	14	1
1993/94	RSC Anderlecht	Belgia	I liga	16	1
1994/95	RSC Anderlecht	Belgia	I liga	25	1
1995/96	RSC Anderlecht	Belgia	I liga	0	0
1996/97	RSC Anderlecht	Belgia	I liga	5	0
1997/98	AC Perugia	Włochy	Serie A	7	0
1997/98	AC Lugano	Szwajcaria	Nationalliga A	14	2
1998/99	AC Lugano	Szwajcaria	Nationalliga A	22	1
1999/00	KTH Diest	Belgia	III liga	9	2

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Belgii Emmers zadebiutował 26 marca 1988 roku w wygranym 3:0 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. W 1990 roku znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata we Włoszech. Tam zagrał w trzech grupowych spotkaniach Belgów: z Koreą Południową (2:0), z Urugwajem (3:1) i z Hiszpanią (1:2). Natomiast w 1994 roku został powołany przez selekcjonera Paula Van Himsta do kadry na mundial w USA. Tam także był podstawowym zawodnikiem i wystąpił w trzech spotkaniach: wygranych po 1:0 z Marokiem i z Holandią oraz przegranym 2:3 w 1/8 finału z Niemcami. W kadrze narodowej do 1994 roku rozegrał 37 spotkań i zdobył dwie bramki.