Marceli z Ancyry

Ten artykuł dotyczy biskupa Ancyry z III wieku. Zobacz też: Marcellinus, kronikarz z VI wieku.
Marceli z Ancyry
(łac.) Marcellinus episcopus Ancyranus
Data urodzenia

285

Data śmierci

374

biskup Ancyry
Okres sprawowania

do 336

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

przed 336

Marceli z Ancyry, (łac.) Marcellinus episcopus Ancyranus (zm. ok. 374) – biskup Ancyry (późniejsza Ankara) w Galacji w Azji Mniejszej.

Marceli był zdecydowanym przeciwnikiem arianizmu, występując przeciw niemu na I Soborze Nicejskim, a później walcząc gorliwie o ortodoksję chrześcijańską u boku św. Atanazego. W swojej gorliwości w zwalczaniu arianizmu posunął się aż do przyjęcia w swoim Piśmie polemicznym (ok. 334 r.) pozycji sabeliańskich, za co został złożony z urzędu biskupiego (336 r.) i skazany na wygnanie. Jego ortodoksyjność uznał synod rzymski z 340 r. oraz synod w Sardyce z 343/344 r., ale ostatecznie potępił go Sobór konstantynopolitański I z 381 r. Z dzieł Marcelego znamy: Wyznanie wiary (zachowane u Epifaniusza z Salaminy)[1][2], O świętym Kościele przekazane pod imieniem Antyma z Nikomedii oraz pseudoatanazjańskie O wcieleniu i przeciw arianom, które też prawdopodobnie jest jego autorstwa.

Marceli twierdził, argumentując to Pismem Świętym, że Bóg jest duchem oraz niepodzielną Jednością. Słowo, czyli Logos, było w Bogu jako immanentny Rozum, który był z Nim tożsamy. W ten sposób zwalczał więc koncepcję Logosu jako osobnej hipostazy, bo według niego groziłoby to rozbiciem jedności i prowadziłoby do politeizmu. Logos w stworzeniu i objawieniu uzewnętrznił się jako czynna energia Boga. Jego wyjście od Boga (Marceli twierdzi, że nie można mówić o zrodzeniu) jest rozprzestrzenieniem się lub rozszerzaniem się boskiej Monady, która w momencie stworzenia i wcielenia staje się diadą, ale nie ulega podziałowi, a w momencie zesłania Ducha Świętego - triadą. Przy końcu czasów Logos i Duch Święty wrócą do Boga-Monady i Bóg znów stanie się Jednością.

Uczniem Marcelego był biskup Sirmium Fotyn.

Przypisy

  1. Wydał K. Holl, Griechische Christliche Schrifsteller der ersten drei Jahrhunderte (GChSch), 3,258, Lipsk 1897; PG 42,385D
  2. H. Denzinger, A. Schönmetzer: Enchiridion symbolorum : definitionum et declarationum de rebus fidei et morum, n.11. Wyd. 36. Freiburg/B: 1976.

Bibliografia

  • BertholdB. Altaner BertholdB., AlfredA. Stuiber AlfredA., Patrologia. Życie, pisma i nauka Ojców Kościoła, PawełP. Pachciarek (tłum.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1079-7, OCLC 749227568 .
  • J.N. DJ.N.D. Kelly J.N. DJ.N.D., Początki doktryny chrześcijańskiej, EmilE. Stanula (tłum.), JuliaJ. Mruk (tłum.), Warszawa: „Pax”, 1988, ISBN 83-211-0930-6, OCLC 69616968 .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000066288909
  • VIAF: 37711435, 286597843, 268828028, 459159233916503370226
  • LCCN: no92027771
  • GND: 118730827
  • LIBRIS: rp356js92wph15p
  • BnF: 12511664n
  • SUDOC: 073940879
  • SBN: MILV150951
  • NLA: 35507847
  • NTA: 121361071
  • BIBSYS: 95003393
  • PLWABN: 9810651607605606
  • NUKAT: n98005676
  • J9U: 987007265068705171
  • NSK: 000568848
  • ΕΒΕ: 112771
  • WorldCat: lccn-no92027771
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Marcellus-of-Ancyra
  • Universalis: marcel-d-ancyre
  • Catalana: 0040056
  • DSDE: Markellos_af_Ancyra