Medresa minaretu Ince
 Fasada medresy (2012) | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | Konya | ||
| Adres | Abdul Ezel Pasa Caddesi, Konya | ||
| Typ budynku | medresa | ||
| Architekt | Sahib Ata Fahreddin Ali | ||
| Rozpoczęcie budowy | 1268 | ||
| Ukończenie budowy | 1279 | ||
| Zniszczono | 1901 | ||
| Odbudowano | 1956 | ||
Położenie na mapie Turcji  | |||
 37°31′19,9″N 32°17′32,6″E/37,522200 32,292400 | |||
| |||
Medresa minaretu Ince – XIII-wieczna medresa znajdująca się w dzielnicy Selcuklu w Konya na terenie Turcji, obecnie siedziba muzeum rzeźby kamienia i drewna (TAS ve AHŞAP Eserler Müzes)[1].
Historia
Budynek ten zbudowany został w latach 1258–1279 przez wezyra Sułtanatu Seldżuckiego Sahib Ata Fahreddin Aliego[2]. Minaret był pierwotnie znacznie wyższy niż ten, który przetrwał do dziś i miał smuklejszy wygląd w porównaniu z minaretami innych ówczesnych meczetów Seldżuckich.
Budynek ma ozdobną, kamienną fasadę, która obejmuje rzeźby pism, geometryczne wzory i pionowe linie przypominające wstążki. Wejście otoczone jest pasmem pisma suls (kaligraficznego pisma arabskiego) przedstawiającym Surę 36 i Surę 110[3]. Minaret został zniszczony podczas burzy w 1901 roku. Początek prac remontowych miał miejsce w 1936 roku[4]. Całkowicie budynek został odbudowany i odrestaurowany w 1956 roku[4]. Obecnie w budynku mieści się muzeum kamiennych i drewnianych przedmiotów pochodzące z okresów seldżuckich i osmańskich[5].
Specyfikacje
Wewnętrzna kopuła nad dziedzińcem wyłożona jest ciemnofioletowymi i turkusowymi płytkami. Wnętrza są murowane z cegieł. Ściany od strony dziedzińca są bogato zdobione jak większość ówczesnych medres[6]. Zewnętrzna ściana minaretu i zewnętrzna powłoka kopuły ozdobione są cegłami dekoracyjnymi. W środku znajdują się także grobowce[7].
Przypisy
- ↑ Ince Minareli Medrese [online], Archnet [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ JustinJ. McCarthy JustinJ., The Ottoman Turks, Longman Publishing, 1997 (ang.).
- ↑ AnnemarieA. Schimmel AnnemarieA., Calligraphy, 1970 (ang.).
- ↑ a b MaliseM. Ruthven MaliseM., AzimA. Nanji AzimA., Historical Atlas of Islam, 2004 (ang.).
- ↑ 12 najwyżej ocenianych atrakcji turystycznych w Konyi – 2019 [online], pl.tripnholidays.com [dostęp 2019-05-10] (pol.).
- ↑ UNESCO World HeritageU.W.H. Centre UNESCO World HeritageU.W.H., Anatolian Seljuks Madrasahs [online], UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ EwaE. Borgosz EwaE., Anarchistka w podróży: Konya i Sille [online], Anarchistka w podróży, 13 lipca 2017 [dostęp 2019-05-10] (pol.).
