Melithreptus
| Melithreptus[1] | |||||
| Vieillot, 1816[2] | |||||
 Przedstawiciel rodzaju – miodopoik brązowogłowy (M. brevirostris) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | eukarionty | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||||
| Typ | strunowce | ||||
| Podtyp | kręgowce | ||||
| Gromada | ptaki | ||||
| Podgromada | Neornithes | ||||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Rodzina | miodojady | ||||
| Rodzaj | Melithreptus | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
| Certhia lunulata Shaw, 1812 (= Certhia lunata Vieillot, 1802) | |||||
| |||||
| Gatunki | |||||
| |||||
| |||||
| |||||
Melithreptus – rodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, na Tasmanii i Nowej Gwinei[15].
Morfologia
Długość ciała 11–15 cm; masa ciała 11–30 g[16].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski ornitolog Louis Jean Pierre Vieillot w publikacji swojego autorstwa Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire[2]. Gatunkiem typowym jest miodopoik czerwonobrewy (Melithreptus lunatus).
Etymologia
- Melithreptus (Melitihreptus, Melitreptus, Mellithreptus, Melithreptes, Melitreptes, Melethreptus): gr. μελιθρεπτος melithreptos „karmiony miodem”, od μελι meli, μελιτος melitos „miód”; θρεπτικα threpta „karmienie”[17].
- Drepanis: gr. δρεπανη drepanē lub δρεπανηις drepanēis „sierp”, od δρεπω drepō „wyrywać”[18].
- Gymnophrys (Gymophrys): gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; οφρυς ophrus, οφρυος ophruos „brew”[19]. Typ nomenklatoryczny: Gymnophrys torquatus Swainson, 1837 (= Certhia lunata Vieillot, 1802).
- Haematops (Hoematops): gr. αἱμα haima, αἱματος haimatos „krew”; ωψ ōps, ωπος ōpos „oko”[20]. Typ nomenklatoryczny: Certhia lunata Vieillot, 1802.
- Dialis: łac. dialis „eteryczny”, od mitol. Dis, Ditis „bóg”[21].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[22]:
- Melithreptus gularis (Gould, 1837) – miodopoik czarnobrody
- Melithreptus brevirostris (Vigors & Horsfield, 1827) – miodopoik brązowogłowy
- Melithreptus validirostris (Gould, 1837) – miodopoik wielkodzioby
- Melithreptus albogularis Gould, 1848 – miodopoik białogardły
- Melithreptus lunatus (Vieillot, 1802) – miodopoik czerwonobrewy
- Melithreptus affinis (Lesson, 1839) – miodopoik czarnogłowy
- Melithreptus chloropsis Gould, 1848 – miodopoik białobrewy
Uwagi
- ↑ a b c d e f Niepoprawna późniejsza pisownia Melithreptus Vieillot, 1816.
- ↑ Nie Drepanis Temminck, 1830; alternatywna nazwa dla Melithreptus Vieillot, 1816.
- ↑ Pisownia oryginalna.
- ↑ Nowa nazwa dla Drepanis Bonaparte, 1831 ponieważ Gistel uważał że jest młodszym homonimem Drepana von Paula Schrank, 1802 (Lepidoptera).
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Haematops Gould, 1838.
Przypisy
- ↑ Melithreptus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 46. (fr.).
- ↑ L.J.P. Vieillot: Heoro-taire, Melithrepius, Vieill.. W: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Wyd. 2. T. 14. Paris: Chez Deterville, 1817, s. 324. (fr.).
- ↑ P.J. Bonnaterre & L.J.P. Vieillot: Tableau encyclopédique et méthodique des trois règnes de la nature. Ornithologie. Cz. 2. Paris: Chez Mme. veuve Agasse, 1823, s. 600. (fr.).
- ↑ R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 299. (fr.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Saggio di una distribuzione metodica degli Animali Vertébrati. „Giornale Arcadico di Scienze Lettere ed Arti”. 49, s. 48, 1831. (ang.).
- ↑ C.H.C. Burmeister: Handbuch der Naturgeschichte. Zum Gebrauch bei vorlesungen. Berlin: Verlag von Theod. Chr. Friedr. Enslin, 1837, s. 768. (niem.).
- ↑ Swainson 1837 ↓, s. 327.
- ↑ Swainson 1837 ↓, s. 385 (index).
- ↑ J. Gould: A synopsis of the birds of Australia, and the adjacent Islands. Cz. 1. London: Published by the author, 1837, s. ryc. 17 i tekst. (ang.).
- ↑ R.-P. Lesson. Notices ornithologiques. „Revue Zoologique”. 3, s. 268, 1840. (fr.).
- ↑ J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. ix. (niem.).
- ↑ G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 172. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. Additions and corrections to my Reference List, Addenda. „Austral Avian Record”. 1 (8), s. 192, 1912–1913. (ang.).
- ↑ F.F. Gill F.F., D.D. Donsker D.D., P.P. Rasmussen P.P., Honeyeaters [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-29] (ang.).
- ↑ D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI: 10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-29] (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Melithreptus [dostęp 2023-05-29] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Drepanis [dostęp 2023-05-29] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Gymnophrys [dostęp 2023-05-29] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Haematops [dostęp 2023-05-29] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Dialis [dostęp 2023-05-29] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M.P.M.& M. Kuziemko P. Mielczarek & M.P.M.& M., Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-01-01), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-29] .
Bibliografia
- W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 1–398, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
