Meliton z Sardes

Święty
Meliton z Sardes

biskup
Data śmierci	ok. 180
Czczony przez	Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	1 kwietnia

Meliton z Sardes (gr. Μελίτων Σάρδεων zm. ok. 180) – biskup Sardes koło Smyrny w zachodniej Anatolii, apologeta, ojciec Kościoła, święty prawosławny.

Meliton żył w II wieku n.e. Był biskupem Sardes w Lidii. Zaliczany do drugiego pokolenia pisarzy wczesnochrześcijańskich (tzw. apologetów). Uczeń uczniów apostoła Jana. W liście Polikratesa z Efezu, kierowanym do papieża Wiktora, Meliton zaliczany jest do „wielkich gwiazd Azji, który całe życie był pełen Ducha Świętego”^[1]. Św. Hieronim cytuje za Tertulianem, że Meliton uważany był za proroka. Św. Hieronim przypisuje również Melitonowi ustanowienie kanonu ksiąg Starego Testamentu^[a]. Meliton zmarł około 175-180 roku. Na temat jego życia zachowało się bardzo niewiele dokumentów.

Dzieła

Znane są tytuły licznych utworów Melitona, wyliczane przez Euzebiusza^[2] i Hieronima^[3]. Do dziś zachowała się w całości jedynie Homilia paschalna, w której wyraża przekonanie o urzeczywistnieniu się starotestamentowych proroctw w śmierci Chrystusa i odrzuceniu Izraela przez Boga^[3].

Oprócz tego zachowały się jedynie fragmenty apologii w obronie chrześcijan skierowanej do Marka Aureliusza (170 r.)^[4]. Meliton był millenarystą, przeciwnikiem gnostycyzmu i marcjonizmu.

Kult

Fragment Homilii paschalnej stanowi w obrządku rzymskim (forma zwyczajna) drugie czytanie godziny czytań na Wielki Czwartek^[5], a także został wykorzystany przez zespół 2Tm2,3 w utworze Homilia Melitona z płyty 888.

Wymieniany w nielicznych kalendarzach 1 kwietnia^[6][7].

Uwagi

Zobacz też

• wstawiennictwo świętych

Przypisy

Bibliografia

• Jean Daniélou, Figura i wydarzenie u Melitona z Sardes, "Studia Biblijne i Archeologiczne", Poznań 1963.