Merynosy

Baran owcy domowej na zdjęciu z 1905.
Łeb barana owcy domowej

Merynosy, owce merynosowe – rasa owiec bardzo cenionych ze względu na runo. Wywodzi się ona z Azji. W XII w. owce te dotarły na Półwysep Iberyjski. Stamtąd dopiero w XVIII w. zostały sprowadzone do innych krajów Europy. Umaszczone biało, wełna silnie karbikowana, cienka. W Europie występują przeważnie formy bezrogie, poza Europą również rogate przy czym rogate są barany, ale nie maciorki. Wysokość w kłębie: 80-90 cm; masa ciała: 120-140 kg. (tryk), 80-90 kg. (maciorka).

Najliczniejsze pogłowie występuje w Australii:

  • merynos australijski,
  • merynos saksoński,
  • merynos południowoaustralijski,
  • peppin,
  • Booroola;

a w Argentynie, Urugwaju, Republice Południowej Afryki:

  • dohne,
  • letelle,
  • afrino;

oraz Stanach Zjednoczonych:

  • merynos północnoamerykański
  • rambouillet amerykański;

a także w Europie.

Bibliografia

H. H. Sambraus, Zwierzęta Gospodarskie. Rasy świata, Warszawa 1998, s. 49.

Linki zewnętrzne

  • Historia rozwoju rasy Merynos Australijski - The Australian Association of Stud Merino Breeders Ltd. merinos.com.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-27)]. (ang.)
Kontrola autorytatywna (rasa owiec):
  • LCCN: sh85083839
  • GND: 4204129-6
  • BnF: 120075088
  • BNCF: 47024
  • NKC: ph1007224
  • J9U: 987007565546705171
Encyklopedia internetowa: