Michał Holländer
| Ten artykuł od 2016-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
porucznik kawalerii | |
Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1891 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 02 lutego 1978 |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki |
Michał Karol Holländer (ur. 13 sierpnia 1891, zm. ?) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 13 sierpnia 1891[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika kawalerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[2][3]. W 1923 był oficerem rezerwowym 7 Pułku Strzelców Konnych w Poznaniu[4].
W 1924 r. zainicjował rejestrację klaczy rodnych oraz powstanie Związku Hodowców Koni Rasy Huculskiej. W celu ratowania tej rasy przed niekontrolowanym krzyżowaniem się z ogierami innych ras postanowił przeprowadzić rejestrację klaczy huculskich na terenach Huculszczyzny.
W tym celu odnalazł na terenach wsi huculskich 323 klacze, które zaliczył do czterech głównych kategorii. Pierwsze trzy kategorie obejmowały klacze w typie wybitnie huculskim. Typ ten charakteryzuje się ładnym i rasowym potomstwem. Czwarta kategoria zawierała klacze krzyżówek konia huculskiego z innymi rasami, z których dopiero po kilku pokoleniach można było dojść przy racjonalnej hodowli to podstawowego typu huculskiego.[potrzebny przypis]
Przypisy
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-07-22].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 701.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 971.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 110.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- VIAF: 311136253
- PLWABN: 9810590325905606
- NUKAT: n2011243032
- WorldCat: viaf-311136253