Michel Verne
 Michel Verne (1891) | |||
| Imię i nazwisko | Michel Jean Pierre Verne | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 sierpnia 1861 | ||
| Data i miejsce śmierci | 5 marca 1925 | ||
| Narodowość | francuska | ||
| Język | |||
| Dziedzina sztuki | fantastyka naukowa | ||
| |||
| |||
Michel Jean Pierre Verne (w formie spolszczonej Michał Jan Piotr Verne[1][2][3], ur. 4 sierpnia 1861 w Paryżu[4], zm. 5 marca 1925 w Tulonie) – pisarz francuski, syn Jules’a Verne’a, bratanek Paula Verne’a.
Życiorys
Michel Verne był jedynym synem Jules’a Verne’a i jego żony Honorine du Fraysne de Viane, wdowy po Auguste Hébé-Morelu, z którym miała dwie córki – Valentine i Suzanne. Obydwie siostry przyrodnie były od niego starsze.
Ze względu na swój buntowniczy charakter w 1876 roku Michel Verne został wysłany przez swego ojca do kolonii karnej w Mettray (niedaleko Tours) na sześć miesięcy. Wziął również udział w rejsie dalekomorskim na żaglowcu w celu poprawy zachowania. W wieku 19 lat wywołał skandal uciekając, wbrew woli ojca, z aktorką teatru w Amiens – Thérèse Dugazon, którą później poślubił. Ze związku przyszło na świat dwoje dzieci, jednak niedługo potem Michel Verne opuścił młodą żonę dla Jeanne Reboul – szesnastoletniej pianistki, z którą spłodził dwoje dzieci, nim jeszcze sfinalizował proces rozwodowy. Burzliwe stosunki rodzinne powodowały napięcia pomiędzy Michelem Verne’em a jego ojcem. Jednakże w roku śmierci Jules’a Verne’a, tj. w 1905, ich stosunki polepszyły się do tego stopnia, że wspólnie pracowali nad niektórymi artykułami[5].
Kontrowersje dotyczące autorstwa ostatnich prac jego ojca, Jules’a Verne’a
Michel Verne w swoim pisarstwie zajmował się podobną tematyką do tej, w której specjalizował się jego ojciec. Senior uważał juniora za dobrego pisarza. Twórczość Michela uległa silnym wpływom twórczości ojca, była na nią stylizowana i jest znana głównie z powodu kontrowersji, jakie wynikły w związku z podejrzeniami co do rzeczywistego autorstwa ostatnich prac wydawanych przez niego pod nazwiskiem ojca.
Po śmierci ojca, w ciągu około 10 lat, wydawał on stopniowo jego ostatnie rękopisy. Według znawców tematu znaczna ich część była przez niego osobiście przerabiana, uzupełniana i poszerzana, a autorstwo powieści takich jak Latarnia na Końcu Świata i Wulkan złota przypisywane jest obecnie raczej jemu niż jego ojcu[6].
Publikacje
- La Destinée de Jean Morénas
- L’Éternel Adam (krótkie opowiadanie)
- Un Express de l’avenir, opublikowany w 1888 (krótkie opowiadanie)
- La Journée d’un journaliste américain en 2889, opublikowany w 1891 w Moniteur de la Somme (dziennik Amiens)
- L’Agence Thompson and Co (powieść z 1907)
- Les Naufragés du «Jonathan» (opublikowana w dwóch częściach w angielskiej wersji: Masterless Man i Unwilling Dictator); polskie wydanie Rozbitki z 1911 w tłumaczeniu Stefana Gębarskiego
- L’Étonnante Aventure de la mission Barsac, od rozdziału szóstego
- Les trois nouvelles, La destinée de Jean Morénas, La journée d’un journaliste américain en l’an 2889, L’éternel Adam zostały również opublikowane w zbiorku opowiadań pod tytułem Hier et Demain
Przypisy
- ↑ Tadeusz Zawadzki: Juliusz Verne – fantasta, realista i wizjoner. [dostęp 2014-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)]. (pol.).
- ↑ Krzysztof Czubaszek: Tajemniczy Pan Verne. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
- ↑ Katarzyna Długosz: Wizjoner Verne. Przegląd, 12 2005. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
- ↑ Akta Urzędu Stanu Cywilnego w Paryżu, akt urodzenia nr 10/3103/1861.
- ↑ Roger Maudhuy: La face cachée. France-Empire, 2005, s. 291. ISBN 2-7048-0990-9.
- ↑ Spis dzieł Jules’a Verne’a z oznaczeniem prac, których autorstwo przypisuje się jego synowi – Michelowi.
Linki zewnętrzne
- Michel Verne – wybór polskich przekładów prac pisarza
