Michy Batshuayi

Michy Batshuayi
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Michy Batshuayi-Atunga

Data i miejsce urodzenia

2 października 1993
Bruksela

Wzrost

185 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Fenerbahçe

Numer w klubie

23

Kariera juniorska
Lata Klub
2003–2004 RFC Evere
2004–2005 RUSA Schaarbeek
2005–2006 FC Brussels
2006–2007 RSC Anderlecht
2007–2008 FC Brussels
2008–2011 Standard Liège
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2014 Standard Liège 97 (39)
2014–2016 Olympique Marsylia 62 (26)
2016–2022 Chelsea 48 (8)
2018 → Borussia Dortmund (wyp.) 10 (7)
2018–2019 → Valencia (wyp.) 15 (1)
2019 → Crystal Palace (wyp.) 11 (5)
2020–2021 → Crystal Palace (wyp.) 18 (2)
2021–2022 → Beşiktaş (wyp.) 33 (14)
2022– Fenerbahçe 30 (16)
W sumie: 324 (118)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–2014  Belgia U-21 13 (7)
2015–  Belgia 51 (27)
W sumie: 64 (34)
  1. ↑ Aktualne na: 28 sierpnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 20 czerwca 2023.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsce Rosja 2018 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Michy Batshuayi-Atunga (ur. 2 października 1993 w Brukseli) – belgijski piłkarz kongijskiego pochodzenia, występujący na pozycji napastnika w tureckim klubie Fenerbahçe SK oraz w reprezentacji Belgii.

Życiorys

Kariera klubowa

W czasach juniorskich trenował w RFC Evere, RUSA Schaarbeek, FC Brussels, RSC Anderlecht i Standardzie Liège[2]. W 2011 dołączył do seniorskiego zespołu tego ostatniego[2]. W Eerste klasse zadebiutował 20 lutego 2011 w przegranym 1:4 meczu z KAA Gent[3]. Na boisku pojawił się w 82. minucie, zastępując Francka Berriera[4]. W 2014 został uhonorowany nagrodą Belgijskiego Hebanowego Buta, przyznawaną najlepszemu piłkarzowi ligi belgijskiej, który ma afrykańskie korzenie[5]. Przed sezonem 2014/2015 odszedł do francuskiego Olympique Marsylia, w którym występował w sumie przez dwa lata[2]. W tym czasie zagrał w 62 meczach Ligue 1, w których zdobył 26 goli. Pierwszy mecz w tych rozgrywkach rozegrał 9 sierpnia 2014 z SC Bastia (remis 3:3), zmieniając w 79. minucie Dimitri Payeta[6][7]. Po sezonie 2015/2016 był łączony z transferem do wielu klubów. Były to m.in. angielskie Crystal Palace, Tottenham Hotspur i West Ham United oraz włoski Juventus F.C.[8] Ostatecznie 3 lipca 2016 został piłkarzem londyńskiej Chelsea[2] Kwota transferu wyniosła około 39 milionów euro[2]. W Premier League po raz pierwszy zagrał 15 sierpnia 2016 w wygranym 2:1 spotkaniu z West Hamem[9], wchodząc na boisko w zamian za Oscara w 85. minucie[10]. W sezonie 2016/2017 wraz z klubem świętował zdobycie mistrzostwa kraju. Chelsea zapewniła sobie tytuł, pokonując na wyjeździe 1:0 West Bromwich Albion, zaś decydującą o mistrzostwie bramkę zdobył Batshuayi[11].

31 stycznia 2018 został wypożyczony za 1,5 miliona euro do 30 czerwca 2018 do niemieckiej Borussii Dortmund[2]. W swoim debiucie w Bundeslidze przeciwko 1. FC Köln zdobył dwa gole[12]. Mecz ten został rozegrany 2 lutego 2018 i zakończył się wynikiem 3:2 dla klubu z Dortmundu[12].

W sezonie 2018/2019 był dwukrotnie wypożyczany: pierwszą połowę sezonu spędził w Valencii, zaś drugą w Crystal Palace.

Od sezonu 2019/2020, po przejęciu drużyny przez Franka Lamparda ponownie reprezentuje barwy Chelsea. 23 października zdobył zwycięską bramkę w wygranym 1:0 meczu Ligi Mistrzów UEFA z Ajaksem.

Kariera reprezentacyjna

Dzięki swoim afrykańskim korzeniom mógł reprezentować Demokratyczną Republikę Konga[13]. Odrzucił jednak tę możliwość i w 2015 roku nie zaakceptował powołania do reprezentacji tego kraju[13]. W latach 2012–2014 występował w reprezentacji Belgii do lat 21. Zagrał dla niej w 13 meczach i zdobył 7 bramek[14]. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 28 marca 2015 w wygranym 5:0 meczu z Cyprem[14]. Na boisko wszedł w 77. minucie, zastępując Christiana Benteke[15]. Trzy minuty później strzelił ostatniego gola tego meczu po podaniu Radjy Nainggolana[15]. Został powołany na Mistrzostwa Europy 2016[16]. Wystąpił na nich w dwóch spotkaniach: w 1/8 finału z Węgrami i ćwierćfinale z Walią[14]. W meczu z Węgrami w 78. minucie zdobył bramkę na 2:0 po asyście Edena Hazarda[17].

Sukcesy

Chelsea

Indywidualne

Życie prywatne

Nosi pseudonim Batsman[18]. Jego brat Aaron Leya Iseka również jest zawodowym piłkarzem[19].

Przypisy

  1. ↑ Michy Batshuayi – Forward – First-Team – Crystal Palace F.C. [online], web.archive.org, 29 listopada 2020 [dostęp 2021-10-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-29] .
  2. ↑ a b c d e f Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–transfery) [dostęp 2018-04-16] .
  3. ↑ Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
  4. ↑ KAA Gent – Standard Liège, 20 lut 2011 – Jupiler Pro League, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
  5. ↑ a b Bjorn de Cock: The Belgian Ebony Shoe 2014 goes to Standard Liège’s Michy Batshuayi. BeNeFoot, 2014-05-06. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)]. (ang.).
  6. ↑ Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
  7. ↑ SC Bastia – Olympique Marseille, 9 sie 2014 – Ligue 1, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
  8. ↑ Dev Trehan: Michy Batshuayi subject of £31.5m bid from Crystal Palace. Sky Sports, 2016-06-28. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
  9. ↑ Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
  10. ↑ Chelsea FC – West Ham United, 15 sie 2016 – Premier League, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
  11. ↑ a b Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) [dostęp 2018-04-16] .
  12. ↑ a b Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) [dostęp 2018-04-16] .
  13. ↑ a b Ed Dove: Olympique Marseille’s Michy Batshuayi Chooses Belgium Over DR Congo. CaughtOffside, 2015-03-05. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
  14. ↑ a b c Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) [dostęp 2018-04-16] .
  15. ↑ a b Belgia – Cypr, 28 mar 2015 – Eliminacje do Mistrzostw Europy, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
  16. ↑ Euro 2016. La liste des 23 Belges avec Carrasco et Batshuayi. ouest france, 2016-05-31. [dostęp 2018-04-16]. (fr.).
  17. ↑ Węgry – Belgia, 26 cze 2016 – Mistrzostwa Europy 2016, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2018-04-16] .
  18. ↑ Jack Atchinson: Profile of West Ham transfer target Michy Batshuayi of Marseille. Sky Sports, 2016-06-28. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
  19. ↑ Foot – Transfert – Le petit frère de Batshuayi, Aaron Leya Iseka, prêté à l’OM. L’Équipe, 2016-07-23. [dostęp 2018-04-16]. (fr.).

Bibliografia

  • Michy Batshuayi, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
  • Michy Batshuayi w bazie National Football Teams (ang.)
  • Michy Batshuayi w bazie Soccerbase (ang.)
  • p
  • d
  • e
Fenerbahçe SK – aktualny skład
  • Aktualny na dzień 20 sierpnia 2023
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Belgii
  • p
  • d
  • e
Skład reprezentacji Belgii na finałach Ligi Narodów UEFA 2021
  • p
  • d
  • e