Miguel Darío Miranda Gómez

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Miguel Dario Miranda Gomez
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Pax nostra ipse est
Kraj działania

Meksyk

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1895
León

Data i miejsce śmierci

15 marca 1986
León

Miejsce pochówku

Katedra Metropolitalna w Meksyku

Arcybiskup Meksyku
Okres sprawowania

1956–1977

Prymas
Okres sprawowania

28 czerwca 1956–19 lipca 1977

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 października 1918

Nominacja biskupia

1 października 1937

Sakra biskupia

8 grudnia 1937

Kreacja kardynalska

28 kwietnia 1969
Paweł VI

Kościół tytularny

Nostra Signora di Guadalupe a Monte Mario

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 grudnia 1937

Konsekrator

Leopoldo Ruiz y Flores

Współkonsekratorzy

José Ignacio Márquez y Tóriz
Maximino Ruiz y Flores

Konsekrowani biskupi
Alfredo Torres Romero 1968
Justo Goizueta Gridilla 1970
Braulio Sánchez Fuentes 1970
José Pablo Rovalo Azcué 1970
Jorge Martínez Martínez 1971
Pedro Aranda Díaz-Muñoz 1975
Współkonsekrowani biskupi
Luis Cabrera Cruz 1951
Sergio Méndez Arceo 1952
José Villalón Mercado 1952
José de Jesús Clemens Alba Palacios 1954
Francisco Maria Aguilera González 1979
Javier Lozano Barragán 1979

Miguel Dario Miranda y Gomez (ur. 19 grudnia 1895 w León, zm. 15 marca 1986 tamże) – meksykański duchowny katolicki, kardynał.

Życiorys

Ukończył seminarium w León oraz Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie. 28 października 1918 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. W latach 1918-1925 i 1929-1937 był duszpasterzem w diecezji León; lata 1925-1926 spędził w więzieniu oraz na wygnaniu w związku z prześladowaniami religijnymi.

1 października 1937 mianowany biskupem Tulacingo, otrzymał sakrę biskupią 8 grudnia 1937 z rąk arcybiskupa Morelia, Leopoldo Ruiza Floresa. 10 grudnia 1955 został podniesiony do godności arcybiskupa, ze stolicą tytularną Selimbria oraz jednoczesną nominacją na koadiutora archidiecezji Meksyk (miasto). Od czerwca 1956 arcybiskup Meksyku.

W latach 1958-1963 przewodniczący Rady Episkopatów Latynoamerykańskich, brał udział w II soborze watykańskim (1962-1965) oraz I sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (1967). 28 kwietnia 1969 został mianowany kardynałem, z tytułem prezbitera S. Maria di Guadalupe a Monte Mario.

W październiku 1976 sprawował funkcję legata papieskiego na uroczystościach poświęcenia bazyliki Matki Bożej z Gwadelupy w Meksyku; w lipcu 1977 złożył rezygnację z dalszego kierowania archidiecezją Meksyk i przeszedł na emeryturę. W konklawe 1978 nie brał udziału; już w 1975, kończąc 80 rok życia, utracił czynne prawo wyborcze.

Bibliografia

  • Miguel Darío Miranda Gómez [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-09-24]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Diecezja meksykańska (1530–1546)
Archidiecezja meksykańska (od 1546)
  • Juan de Zumárraga (1546–1548)
  • Alfonso de Montufar (1551–1572)
  • Pedro Moya de Contreras (1573–1591)
  • Alonso Fernández de Bonilla (1591–1600)
  • García de Santa María Mendoza y Zúñiga (1601–1606)
  • García Guerra (1607–1612)
  • Juan Pérez de la Serna (1613–1627)
  • Francisco de Manso Zuñiga y Sola (1627–1634)
  • Feliciano de la Vega Padilla (1639–1640)
  • Juan de Mañozca y Zamora (1643–1650)
  • Marcelo Lopez de Azcona (1652–1654)
  • Mateo de Sagade Bugueiro (1655–1664)
  • Juan Alonso de Cuevas y Davaols (1664–1665)
  • Marcos Ramírez de Prado y Ovando (1666–1667)
  • Payo Enríquez de Rivera Manrique (1668–1681)
  • Francisco de Aguiar y Seijas y Ulloa (1680–1698)
  • Juan de Ortega Cano Montañez y Patiño (1699–1708)
  • José Pérez de Lanciego Eguiluz y Mirafuentes (1714–1728)
  • Manuel Jos. de Hendaya y Haro (1728–1729)
  • Juan Antonio de Vizarrón y Eguiarreta (1730–1747)
  • Manuel José Rubio y Salinas (1748–1765)
  • Francisco Antonio de Lorenzana y Butrón (1766–1772)
  • Iledfonso Núñez de Haro y Peralta (1772–1800)
  • Francisco Javier de Lizana y Beaumont (1802–1815)
  • Pedro José de Fonte y Hernández Miravete (1815–1837)
  • Manuel Posada y Garduño (1839–1846)
  • José Lázaro de la Garza y Ballesteros (1850–1862)
  • Pelagio Antonio de Labastida y Dávalos (1863–1891)
  • Próspero María Alarcón y Sánchez de la Barquera (1891–1908)
  • José Mora y del Rio (1908–1928)
  • Pascual Díaz y Barreto (1929–1936)
  • Luis María Martínez y Rodríguez (1937–1956)
  • Miguel Darío Miranda Gómez (1956–1977)
  • Ernesto Corripio y Ahumada (1977–1994)
  • Norberto Rivera Carrera (1995–2017)
  • Carlos Aguiar Retes (od 2018)
  • p
  • d
  • e
Meksykańscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
Kontrola autorytatywna (osoba):