Mokichi Saitō
 | |||
| Imię i nazwisko | Mokichi Moriya | ||
|---|---|---|---|
| Data urodzenia | 14 maja 1882 | ||
| Data śmierci | 25 lutego 1953 | ||
| Narodowość | japońska | ||
| Dziedzina sztuki | pisarz | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Mokichi Saitō (jap. 斎藤 茂吉 Saitō Mokichi; ur. 14 maja 1882, zm. 25 lutego 1953) – japoński poeta, z zawodu lekarz psychiatra[1].
Urodził się jako Mokichi Moriya (jap. 守谷 茂吉 Moriya Mokichi) w rodzinie chłopskiej w prefekturze Yamagata[2]. Dzięki pomocy krewnych z Tokio ukończył studia medyczne[2]. Początkowo wykładał w Nagasaki, później wyjechał do Europy, w latach 1921–1924 kształcąc się na uniwersytetach w Wiedniu i Monachium[3]. Był rodzinnym lekarzem Ryūnosuke Akutagawy, któremu asystował przy popełnieniu samobójstwa[2].
Tworzył poezje w stylu tanka[1][4], inspirowane twórczością Sachio Itō[3]. Zaliczany jest do szkoły poetyckiej Araragi, skupionej wokół czasopisma literackiego o tej samej nazwie. Wydał 17 tomików poetyckich, m.in. Shakkō (Czerwone światło, 1913, debiut, zawiera 834 tanka z lat 1905–1913)[5], Aratama (1921), Shiroki yama (1949) i Renzan (1950)[3]. Był również autorem esejów na temat folkloru[3]. Został odznaczony Nagrodą Literacką Yomiuri i Orderem Kultury[2].
Jego synem był eseista Morio Kita[2][3].
Przypisy
- ↑ a b Saitō Mokichi, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-08-12] .
- ↑ a b c d e J. Scott Miller: The A to Z of Modern Japanese Literature and Theater. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 104–105. ISBN 978-0-8108-7615-6.
- ↑ a b c d e Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 809. ISBN 0-674-01753-6.
- ↑ Japanese literature - Modern literature, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-08-12] (ang.).
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 333.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3971261
- Britannica: biography/Saito-Mokichi
- Universalis: saito-mokichi-1882-1953
