Monodram

Monodram (gr. mónos – jedyny; dráma – działanie) – utwór dramatyczny, w którym występuje tylko jeden bohater[1].

Monolog bohatera może być skierowany do publiczności teatralnej lub do wyimaginowanego odbiorcy - nieobecnego na scenie. Monolog jest mocno zdialogizowany, bohater cytuje cudze wypowiedzi, imituje rozmowę odpowiadając na przytoczone bądź domniemane pytania postaci, o których mówi.

Odmianę monodramu stanowi one-person show lub one-man-show, czyli jednoosobowy występ aktora (komika, poety) przed publicznością

W monodramie, w przeciwieństwie do monodramatu, nie występują żadne inne osoby niż główny bohater[2].

Znane monodramy

Znanymi przykładami monodramu są:

  • Kontrabasista Patricka Süskinda (w polskim wykonaniu Jerzego Stuhra[3], oraz w słuchowisku radiowym przez Krzysztofa Gosztyłę[4])
  • Seks, prochy i rock and roll, Czołem wbijając gwoździe w podłogę oraz Obudź się i poczuj smak kawy Erica Bogosiana (w polskim wykonaniu Bronisława Wrocławskiego[5])
  • Scenariusz dla nieistniejącego lecz możliwego aktora instrumentalnego Bogusława Schaeffera (w polskim wykonaniu Jana Peszka[6])
  • Shirley Valentine Willego Russela (w polskim wykonaniu m.in. Krystyny Jandy[7] czy też Iwony Pieniążek[8])
  • Ucho, gardło, nóż Verdany Rudan (w polskim wykonaniu Krystyny Jandy[9])

Zobacz też

  • Monodramat
  • Stand-up
  • Rakugo
  • Open mike

Przypisy

  1. Słownik Języka Polskiego - Monodram. [dostęp 2016-02-22].
  2. wiedzanieboli.blogspot.com. [dostęp 2018-07-18].
  3. Monodram – omówienie gatunku na przykładzie Kontrabasisty Patricka Süskinda. 2010-07-23. [dostęp 2016-02-22].
  4. Kontrabasista. Polskie Radio S.A., 2012-08-08. [dostęp 2016-02-23].
  5. Teatr Jaracza w Łodzi.
  6. Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.
  7. Dziennik Teatralny.
  8. Teatr Powszechny w Radomiu.
  9. Teatr Polonia w Warszawie.
Zobacz kolekcję cytatów na temat monodramu w Wikicytatach