Nematus bergmanni
| Nematus bergmanni | |
| Dahlbom, 1835 | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
|---|---|
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | stawonogi |
| Gromada | owady |
| Podgromada | uskrzydlone |
| Rząd | |
| Rodzina | pilarzowate |
| Rodzaj | Nematus |
| Gatunek | Nematus bergmanni |
Nematus bergmanni – gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych.
Zasięg występowania
Gatunek szeroko rozpowszechniony w Europie. Notowany w Austrii (wątpliwy), na Białorusi, w Belgii, Chorwacji, Czechach, Estonii, Finlandii, we Francji, w Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Luksemburgu, na Łotwie, w Niemczech, Norwegii, Polsce, Rumunii, na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, Ukrainie, w Wielkiej Brytanii i we Włoszech[1].
Budowa ciała
Gąsienice osiągają do 18 mm długości. Ciało ubarwione zielono, przezroczystym, białym, bądź różowo-białym, szerokim paskiem na grzbiecie oraz dwoma ciemniejszymi paskami po bokach. Głowa jest blado-żółto-brązowa z czarnobrązowym rysunkiem. Odwłok zwęża się ku końcowi i zakończony jest parą czerwonawych przysadek odwłokowych[2].
Imago osiągają 6–8 mm długości. Ubarwienie ciała zielone z czarnym grzbietem[2].
Biologia i ekologia
Gatunek pospolity, choć nieliczny, związany z roślinami z rodzaju wierzba, szczególnie z wierzbą kruchą i białą[2].
Imago spotyka się od kwietnia, zaś gąsienice od maja do października[2].
