Northrop N-3PB
 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Producent | Northrop | ||
| Typ | bombowiec patrolowy | ||
| Konstrukcja | metalowa | ||
| Załoga | 3 | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | styczeń 1941 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | 1 x Silnik gwiazdowy Wright GR-1820-G205A | ||
| Moc | 810 kW | ||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 14,91 m | ||
| Długość | 11,58 m | ||
| Wysokość | 3,66 m | ||
| Powierzchnia nośna | 34,93 m² | ||
| Masa | |||
| Własna | 2 808 kg | ||
| Startowa | 4 808 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 414 km/h | ||
| Prędkość przelotowa | 348 km/h | ||
| Pułap | 7 392 m | ||
| Zasięg | 1 609 km | ||
| Dane operacyjne | |||
| Uzbrojenie | |||
| 6 x 7,7 mm 900 kg bomb | |||
| Użytkownicy | |||
| Norwegia | |||
| Rzuty | |||
 | |||
| |||
Northrop N-3PB (Patrol Bomber) – bombowo-patrolowy wodnosamolot skonstruowany i produkowany przez amerykańską firmę Northrop Aircraft, Inc. na zamówienie Królewskiego Norweskiego Lotnictwa Morskiego (Marinens flygevåpen). Ponieważ wybudowane samoloty były dostępne dopiero po zajęciu Norwegii przez wojska niemieckie w 1940 roku, wszystkie maszyny dostarczono do Wielkiej Brytanii, gdzie weszły w skład norweskiego No. 330 Squadron RNoAF, działającego w ramach Royal Air Force.
Historia
Do końca lat 30. ubiegłego wieku Królewskie Norweskie Lotnictwo Morskie używało dwuskrzydłowych maszyn Høver M.F. 11. Zdając sobie jednak sprawę z szybko postępującego starzenia się konstrukcji, Norwegia zamówiła w zakładach Northropa w Stanach Zjednoczonych nowy samolot. John Knudsen Northrop zaprojektował nową maszynę w 1939 roku. Wykorzystując swoje doświadczenie w konstrukcji metalowych dolnopłatów zbudował samolot o eleganckiej sylwetce z dwoma jednoredanowymi pływakami. Obdarzając Northropa dużym zaufaniem, norweska komisja rządowa zamówiła 24 egzemplarze samolotu jeszcze przed jego oblotem. N-3PB był pierwszą konstrukcją powstałą po wchłonięciu wytwórni Northropa przez Douglas Aircraft Company a jeszcze przed założeniem przez konstruktora, kolejnej, niezależnej firmy. W styczniu 1941 roku do lotu wzbił się pierwszy gotowy N-3PB. Norwegia w tym momencie znajdowała się już pod niemiecką okupacją. Podjęto decyzję o przekazaniu wyprodukowanych maszyn do Royal Air Force. 25 kwietnia 1941 roku w ramach RAF utworzono 330 Dywizjon, którego personel tworzyli norwescy żołnierze. Na wyposażeniu dywizjonu znalazły się wyprodukowane w Stanach N-3PB. Jednostka stacjonowała na Islandii. Jej zadaniem było patrolowanie północnoatlantyckich szlaków, którymi poruszały się alianckie konwoje. Po przezbrojeniu dywizjonu w samoloty Consolidated PBY Catalina, N-3PB przesunięto do zadań szkolno-treningowych.
Konstrukcja
N-3PB był całkowicie metalowym, trzyosobowym, wolnonośnym dolnopłatem. Płat trójdzielny, prosty o trapezowym obrysie. Kadłub o półskorupowej konstrukcji. Podwozie składało się z dwóch jednoredanowych, całkowicie metalowych pływaków. Do napędu użyto tłokowego silnika gwiazdowego z metalowym, przestawialnym, trójłopatowym śmigłem.
Uzbrojenie
Maszyna była uzbrojona w cztery, zamontowane na stałe w skrzydłach (po dwa z obydwu stron kadłuba) karabiny maszynowe kalibru 7,7 mm oraz dwa ruchome karabiny tego samego kalibru na stanowisku strzelca pokładowego. Maszyna mogła również przenosić do 900 kg bomb.
Bibliografia
- Jerzy Świdziński, Bombowiec patrolowy Northrop N-3PB, "Skrzydlata Polska", nr 25 (1986), s. 11, ISSN 0137-866x.
- p
- d
- e
Samoloty Northrop
| Oznaczenia fabryczne |
| ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Według roli |
| ||||||||||||||||
| Według nazwy |
|
