Ołeksandr Barwinski

Ołeksandr Barwinski
Олександер Барвінський,
Олександр Барвінський
Ilustracja
Ołeksandr Barwinski, 1904
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1847
Szlachcińce

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 1926
Lwów

Zawód, zajęcie

polityk, pedagog, historyk, działacz społeczny

Narodowość

Ukrainiec

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej II klasy (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Ołeksandr Barwinski, Aleksander Barwiński (ukr. Олександр Барвінський[a], ur. 6 czerwca 1847 w Szlachcińcach, zm. 25 grudnia 1926 we Lwowie) – ukraiński polityk, pedagog, historyk, działacz społeczny, tłumacz sądowy. Poseł do Sejmu Krajowego Galicji i Reichsratu, także członek Izby Panów (w 1917). Przewodniczący Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki (1892–1897). Działacz Towarzystwa "Proswita", członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[2].

Życiorys

Urodził się w rodzinie księdza greckokatolickiego Hryhorija Barwinskiego, herbu Jastrzębiec[3] oraz jego żony Dominiki, córki księdza greckokatolickiego Dmytra Biłynskiego[4].

Od 1868 pracował lako nauczyciel w c. k. gimnazjach w Brzeżanach i Tarnopolu, od 1888 był profesorem państwowego seminarium nauczycielskiego we Lwowie.

Tłumacz sądowy z języka rosyjskiego przy c. k. Sądzie Obwodowym w Tarnopolu (m.in. w latach 1884[5], 1888[6]).

W latach 18911907 poseł do parlamentu austriackiego (w 1901 został wybrany w IV kurii (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym Brody[7]), w latach 18931904 poseł do Sejmu Krajowego Galicji. W latach 1893-1918 członek Rady Szkolnej Krajowej.

Był posłem Ukraińskiej Rady Narodowej ZURL jako członek austriackiej Izby Panów.

W lipcu 1909 uczestniczył w pogrzebie Kazimierza Badeniego w Busku, przemawiając po rusku, chwaląc i wyliczając zasługi zmarłego dla rozwoju kulturalnego i ekonomicznego ruskiego narodu w Galicji[8].

Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.

Uwagi

  1. W swoich publikacjach występuje jako Олександер Барвіньский (Ołeksander Barwiński), natomiast na grobowcu rodzinnym zapisany został jako Александер Барвіньский (Ałeksander Barwiński)

Przypisy

  1. Odznaczenia na podstawie fotografii w infoboxie
  2. Fryderyk Papée. Towarzystwo historyczne 1886-1900.Kwartalnik Historyczny”. R. LI, zeszyt 1–2. Lwów, 1937, s. 7.
  3. Західно-українська народна республіка. 1918-1923. Уряди. Постаті, Інститут українознавства ім. І. Крип'якевича; гол. ред. Ярослав Ісаєвич; упоряд.: Микола Литвин, Іван Патер, Ігор Соляр, Львів 2009.
  4. Ołeksandr Barwinski: Spomyny z moho żyttia. Nowy Jork – Kijów: Smoloskyp publishers, 2004, s. 42. (ukr.)
  5. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów, 1884, s. 82.
  6. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów, 1888, s. 82.
  7. Wybory z gmin wiejskich. „Kurier Lwowski”. 246, s. 4, 6 września 1901.
  8. O. Barwinski Pogrzeb K. Badeni „Kurier Lwowski”. 321, s. 2, 13 lipca 1909.

Literatura

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000116429336
  • VIAF: 52433173
  • LCCN: n87895162
  • GND: 116075953
  • SUDOC: 109308611
  • NLA: 35556864
  • NKC: jo2004213454
  • NTA: 128248726
  • Open Library: OL1209901A
  • PLWABN: 9810617075905606
  • NUKAT: n00094450
  • NSK: 000132798
  • WorldCat: lccn-n87895162
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3874772
  • ЕСУ: 40500