Octav Băncilă
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 4 lutego 1872 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 kwietnia 1944 | ||
| Narodowość | rumuńska | ||
| Język | |||
| Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
 | |||
| |||
Octav Băncilă (ur. 4 lutego 1872 w Corni w okręgu Botoszany, zm. 3 kwietnia 1944 w Bukareszcie) – rumuński malarz.
Życiorys
W wieku 4 lat został osierocony, był wychowywany przez znacznie starszą siostrę i jej męża. Skończył szkołę średnią i 1887-1893 studiował malarstwo w Jassach, a 1894-1898 w Monachium, później nauczał kaligrafii i sztuki w szkołach podstawowych. Będąc pod wrażeniem rewolucji 1905, zaangażował się w działalność w kółkach socjalistycznych. Wpływ na jego twórczość wywarło też zdławienie buntu chłopskiego w 1907. Tworzył w stylu realistycznym, malował portrety, pejzaże, martwe natury i sceny o tematyce społecznej (m.in. obraz Strajkujący z 1914). W 1916 został profesorem Szkoły Sztuk Pięknych w Jassach, którym pozostał do przejścia na emeryturę w 1937. Podczas I wojny światowej zaangażował się w ruch pacyfistyczny. Pod koniec życia stał się sympatykiem komunizmu, choć nie wstąpił do partii komunistycznej.
Galeria
-
Dobry interes, 1899 -
Dziecko z parasolem, 1906 -
Romka z czerwoną chustą, 1908 -
Dzieci malarza, 1914 -
Robotnik i rolnik, 1925 -
Autoportret, 1942
Bibliografia
- Octav Băncilă (rum.) [dostęp 2018-10-29]
- Octav Băncilă (ang.) [dostęp 2018-10-29]
- Băncilă Octav, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-10-29] .
