Ogniomistrz sztabowy

Ogniomistrz sztabowy
Wojska Lądowe
Oznaczenie stopnia do 2004
naramiennik
naramiennik
kurtka nieprzemakalna
kurtka nieprzemakalna

Ogniomistrz sztabowy (ogn. szt.) – stopień podoficerski w Wojsku Polskim.

5 sierpnia 1919 roku Minister Spraw Wojskowych zatwierdził tytulaturę stopni podoficerskich i żołnierskich w artylerii. Stopień ogniomistrza sztabowego w artylerii był odpowiednikiem stopnia sierżanta sztabowego w piechocie[1].

W 1967 roku stopień ogniomistrza sztabowego został wprowadzony w Wojskach Rakietowych i Artylerii Sił Zbrojnych PRL. Odpowiadał sierżantowi sztabowemu i bosmanowi sztabowemu w Marynarce Wojennej[2]. Żołnierz posiadający ten stopień należał do grupy podoficerów starszych[3].

W 2004 roku stopień został zniesiony, ale żołnierze awansowani na ten stopień przed tą datą, zachowują go dożywotnio.

Przypisy

  1. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 84 z 12 sierpnia 1919 roku, poz. 2969.
  2. ↑ Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. s. 272.
  3. ↑ Podręcznik dowódcy drużyny. s. 66.

Bibliografia

  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
  • Ministerstwo Obrony Narodowej; Inspektorat Szkolenia: Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
  • p
  • d
  • e
Obecne
Szeregowi
  • szeregowy (marynarz)
  • starszy szeregowy (starszy marynarz)
  • starszy szeregowy specjalista (starszy marynarz specjalista)
Podoficerowie
        podoficerowie młodsi
  • kapral (mat)
  • starszy kapral (starszy mat)
  • plutonowy (bosmanmat)
podoficerowie
podoficerowie starsi
Oficerowie
oficerowie młodsi
oficerowie starsi
generałowie (admirałowie)