Operacja Atalanta

Operacja EUNavFor Atalanta
Ilustracja
Miejsce operacji
Czas

od 8 grudnia 2008

Miejsce

Zatoka Adeńska, wybrzeże Somalii

Strony konfliktu
 Unia Europejska (biorą udział 23 z 28 państw UE)
-----
Operacja Ocean Shield:
 Stany Zjednoczone
 Hiszpania
 Holandia
 Japonia
 Rosja
 Kanada
piraci somalijscy
Dowódcy
Peter Hudson
Bartolomé Bauzá
Giovanni Gumiero
Nieznany
Siły
12 fregat, 1 okręt podwodny i 3 samoloty rozpoznawcze[1] Nieznane
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Okręty CTF-150 u wybrzeży Somalii (nie będące w składzie Operacji Atalanta)
Baretka medalu
za Operację Atalanta
(typ 1.)
Baretka medalu
za Operację Atalanta
(typ 2.)

Operacja EUNavFor Atalanta (The European Union Naval Force Somalia – Operation Atalanta)[2] – antypiracka operacja morska i wojskowa Unii Europejskiej rozpoczęta 8 grudnia 2008 u wybrzeży Somalii. Priorytetem operacji jest ochrona statków na tamtejszych akwenach przed somalijskimi piratami. Jest to pierwsza operacja Unii Europejskiej na morzu. W skład kontyngentu wchodzi europejska flota powietrzno-morska: sześć okrętów wojennych oraz trzy samoloty z ośmiu krajów UE. Dowódcą misji został brytyjski wiceadmirał Philip Jones, natomiast na kwaterę główną operacji wybrano Northwood, na brytyjskim wybrzeżu. Okręty unijne mogą używać ognia, schwytani piraci są stawiani przed sądem państwa, którego siły ich schwytały.

Kolejna zmiana NATO w ramach unijnej operacji Atalanta rozpoczęła się 24 marca 2009 roku. W wyniku tego do wód Zatoki Adeńskiej przybyły kolejne okręty[3]. Następną operacją NATO była operacja Ocean Shield, zainicjowana 17 sierpnia 2009 roku[4].

Mandat operacji przedłużony został do końca 2014 roku.

Jednostki zaangażowane w operację

Okręty wojenne

Okręty wchodzące w skład operacji Eunavfor Atalanta, pływające w Rogu Afryki w sierpniu 2009:[5]

  • Hiszpania Fregata rakietowa typu Santa Maria „Numancia” (F83)
  • Hiszpania „Marques de la Ensenada” (A11)
  • Niemcy Fregata rakietowa typu 122 „Rheinland-Pfalz” (F209)
  • Niemcy Fregata rakietowa typu 122 „Emden” (F210)
  • Niemcy okręt zaopatrzeniowy „Berlin” (A1411)
  • Rumunia Fregata rakietowa typu 22 „Regele Ferdinand” (F221)
  • Francja Fregata rakietowa typu Floréal „Nivôse” (F732)
  • Francja Fregata rakietowa typu La Fayette „Aconit”
  • Francja Korweta typu A69 „Commandant Bouan” (F797)
  • Francja Okręt patrolowy „Albatros (P681)”
  • Grecja Fregata rakietowa typu Elli „Nikiforos Fokas” (F666)
  • Norwegia Fregata rakietowa typu Fridtjof Nansen „Fridtjof Nansen”
  • Włochy Fregata rakietowa typu Maestrale „Maestrale” (F570)
  • Szwecja HMS „Trossö” (A264)
  • Szwecja Korweta rakietowa typu Stockholm HMS „Stockholm” (K11)
  • Szwecja Korweta rakietowa typu Stockholm HMS „Malmö” (K12)

Jednostki używane w późniejszym okresie (m.in.):

  • Finlandia stawiacz min „Pohjanmaa” (01)[6]

Samoloty

Chronologia wydarzeń

Przypisy

  1. allheadlinenews.com
  2. Aleksander Olech Zagraniczna aktywność militarna Republiki Francuskiej, s. 135. https://www.researchgate.net/publication/362992219_Zagraniczna_aktywnosc_militarna_Republiki_Francuskiej
  3. NATO ponownie walczy z piratami. rp.pl.
  4. Operation Ocean Shield. manw.nato.int. [dostęp 2009-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-13)].
  5. Current total strength of EU Navfor Atalanta. consilium.europa.eu. [dostęp 2009-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-20)].
  6. Maciej Nałęcz. Siły Morskie Finlandii. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 6/2013. XVIII (135), s. 19, czerwiec 2013. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Linki zewnętrzne

  • eunavfor.eu (ang.)