Opomyza florum
| Opomyza florum | |||
| (Fabricius, 1794) | |||
 Kopulacja | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | łękoryse | ||
| Parvordo | Acalyptratae | ||
| Nadrodzina | Opomyzoidea | ||
| Rodzina | niżnicowate | ||
| Rodzaj | Opomyza | ||
| Gatunek | Opomyza florum | ||
| Synonimy | |||
| |||
| |||
| |||
Opomyza florum – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny niżnicowatych.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1794 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Musca florum[1].
Samce osiągają od 3,75 do 4,5 mm długości ciała i od 3,8 do 4,4 mm długości skrzydła. Samice mają od 4,5 do 5,75 mm długości ciała i od 4,4 do 5,1 mm długości skrzydła[2]. Głowa ma twarz, policzki i czołowe brzegi oczu biało opylone. Biczyk czułków jest czarny, a pozostała ich część pomarańczowa. Żółtobrunatny tułów pokrywa białe, lekkie opylenie. Barwa odnóży jest jasnożółta. Żółty odwłok ma miejscami brunatne podbarwienie, zwłaszcza na tylnych brzegach tergitów[3]. Na odwłoku ponadto często występują brązowe kropki boczne[2]. Skrzydło pozbawione jest dodatkowych żyłek lub plamek w obrębie komórki bazalnej[4]. Występuje tylko jedna żyłka poprzeczna radialno-medialna[3]. Na wierzchołkowym odcinku ostatniej żyłki radialnej (R4+5) brak plamek, choć może on być równomiernie przybrunatniony[3][4]. Rejon błony przyległy do przedniej żyłki kubitalnej jest przejrzysty[2]. Samiec ma ścięte u wierzchołka i w widoku bocznym nierozszerzone ku szczytowi przysadki odłokowe[3][4]. Samicę cechuje lekkie zaostrzenie odwłoka w jego tylnej części[3]
Owady dorosłe obserwuje się od czerwca do wczesnego listopada. Samice składają jesienią jaja w glebie, u nasady roślin żywicielskich, którymi są różne trawy, w tym niekiedy pszenica[2][3]. Zimują prawdopodobnie jaja. Larwy klują się wiosną i żerują wewnątrz łodyg. W stadium poczwarki przechodzą w maju. Występuje jedno pokolenie rocznie[2].
Gatunek podawany z Albanii, Andory, Austrii, Belgii, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwy, Łotwy, Macedonii Północnej, Niemiec, Norwegii, Polski, Rosji, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Turcji, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[1].
Przypisy
- ↑ a b Opomyza florum (Fabricius, 1794). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2017-10-18].
- ↑ a b c d e C.M. Drake. A review of the British Opomyzidae. „British Journal of Entomology and Natural History”. 6, s. 159-176, 1993.
- ↑ a b c d e f Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 54–58. Odiniidae, Clusiidae, Anthomyzidae, Opomyzidae, Tethinidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1962, s. 43-47.
- ↑ a b c A.A. Shtakel'berg: Family Opomyzidae. W: G. Ya. Bei-Bienko, George C. Steyskal: Keys to the Insects of the European Part of the USSR Vol. V (Diptera an Siphonaptera) Part 2. 1988, s. 546.
