Opomyza petrei
| Opomyza petrei | |||
| Mesnil, 1934 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | łękoryse | ||
| Parvordo | Acalyptratae | ||
| Nadrodzina | Opomyzoidea | ||
| Rodzina | niżnicowate | ||
| Rodzaj | Opomyza | ||
| Gatunek | Opomyza petrei | ||
| |||
| |||
Opomyza petrei – gatunek muchówki z podrzędu krótkoczułkich i rodziny niżnicowatych.
Muchówka o ciele długości 3–4 mm. Głowę ma żółtą z biało opylonymi: twarzą, policzkami, potylicą i czułkami. Czułki mają brunatnoczarny biczyk, półtora raza dłuższy od ich pozostałej części. Tułów jest żółty z kilkoma brunatnymi pręgami, gdzieniegdzie szaro opylony. Odnóża, przezmianki i nasady skrzydeł mają żółtą barwę. Pierwsza komórka radialna skrzydła jest brunatnie przyciemniona na odcinku od ujścia żyłki subkostalnej po wierzchołek skrzydła[1]. Odwłok jest żółty z trzema podłużnymi, ciemnymi pręgami, biegnącymi przez środek i wzdłuż boków tergitów[2]. Przysadki odwłokowe są stosunkowo krótkie[3], w widoku bocznym kanciasto zagięte[2][3], o tępym zakończeniu, wyposażonym w czarne włoski i kolce[1][2]. Samica ma tępo zakończone pokładełko o prawie symetrycznych połówkach[2].
Larwy przechodzą rozwój w łodygach traw, głównie z rodzaju tomka[1][3], ale notowane były też z mietlicy pospolitej i kłosówki wełnistej[2]. Owady dorosłe obserwuje się w czerwcu i sierpniu[1].
Gatunek europejski[1], podawany z Andory, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Danii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Liechtensteinu, Litwy, Niemiec, Norwegii, Polski, obwodu królewieckiego, Słowacji, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainy, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 54–58. Odiniidae, Clusiidae, Anthomyzidae, Opomyzidae, Tethinidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1962, s. 43-47.
- ↑ a b c d e C.M. Drake. A review of the British Opomyzidae. „British Journal of Entomology and Natural History”. 6, s. 159-176, 1993.
- ↑ a b c A.A. Shtakel'berg: Family Opomyzidae. W: G. Ya. Bei-Bienko, George C. Steyskal: Keys to the Insects of the European Part of the USSR Vol. V (Diptera an Siphonaptera) Part 2. 1988, s. 546.
- ↑ Opomyza petrei Mesnil, 1934. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2017-10-17].
