Orka sprzężajna

Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Orka sprzężajna – sposób uprawy roli polegający na zastosowaniu siły zwierząt pociągowych, takich jak woły lub konie, do wprawiania w ruch narzędzi rolniczych (radło, socha, pług i innych). Umożliwia bardziej efektywne wykorzystanie gleby niż starsze metody uprawy, a przez to zwiększenie plonów.

Orka sprzężajna pojawiła się w epoce neolitu zastępując uprawę kopieniaczą. Na ziemiach polskich, w regionach, gdzie stosowanie maszyn jest utrudnione lub wręcz niemożliwe (np. górskich), jest stosowana do dnia dzisiejszego przy wykorzystaniu siły pociągowej koni.

Zobacz też

• sprzężaj