Oroczanie

Ten artykuł od 2022-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Oroczanie (nazwa własna Nani) – autochtoniczna tunguska grupa etniczna ze wschodniej Syberii (Rosja).

Nie należy mylić tego narodu z noszącymi podobne miana ludami tunguskimi; Orokowie (nazwa własna ulta, ulcha), zamieszkują północny Sachalin, zaś Orocy – północne Chiny.

Populacja Oroczan liczy 686 osób (rosyjski spis powszechny z 2002 r.); zamieszkują oni głównie w Kraju Chabarowskim.

Używają języka oroczańskiego, należącego do grupy mandżurskiej języków tungusko-mandżurskich, choć w ostatnich latach jest on szybko wypierany przez rosyjski i obecnie jedynie mniejszość (ok. 17%) Oroczan posługuje się rodzimym językiem.

Zmiany populacji Oroczan

Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo i rybołówstwo oraz zbieractwo.

Tradycyjną religią Oroczan był szamanizm, obecnie zachowały się tylko jego przeżytki, a formalnie naród ten w większości wyznaje prawosławie i buddyzm.

Przypisy