Północna Grupa Armii

Północna Grupa Armii
Northern Army Group NORTHAG
Ilustracja
Historia
Organizacja

 NATO

Sformowanie

1952

Rozformowanie

1993

Dowódcy
Pierwszy

Generał John Harding

Ostatni

Generał Charles R.L. Guthrie

Organizacja
Dyslokacja

Rheindahlen[a]

Podległość

AFCENT

Północna Grupa Armii (ang. Northern Army Group NORTHAG) – związek operacyjno-strategiczny Paktu Północnoatlantyckiego.

Charakterystyka

W okresie „zimnej wojny” obszar odpowiedzialności Północnej Grupy Armii obejmował teren na północ od linii Gottingen-Liege[2]. W jego skład wchodziło 12 dywizji, 2 samodzielne brygady, samodzielne pułki oraz jednostki korpuśne. Stanowiło to razem około 330000 żołnierzy[3]. Temu zgrupowaniu podlegały wydzielone jednostki sił lądowych Wielkiej Brytanii (Brytyjska Armia Renu), Holandii, Belgii, Kanady i Francji. Siedziba dowództwa znajdowała się w Bad Oeynhausen, w 1954 przeniesiono ją do Rheindahlen (Mönchengladbach). Dowódcą NORTHAG był dowódca Brytyjskiej Armii Renu, szefem sztabu naprzemiennie generałowie: niemiecki, belgijski lub holenderski[4]
Za stan gotowości bojowej korpusów odpowiadały dowództwa narodowe. Dopiero po przejściu sił zbrojnych na stopę wojenną, dowodzenie obejmował dowódca grupy armii. Do jego obowiązków w czasie pokoju należało przygotowanie planów operacyjnych, kontrola szkolenia podległych wojsk (po uzyskaniu zgody dowództw narodowych) oraz przedstawianie propozycji doskonalących wartość bojową podległych sił lądowych[5].

W 1993 rozwiązano dowództwo Północnej Grupy Armii, a jego zadania przejęło Dowództwo Połączonych Sił Lądowych Europy Centralnej LANDCENT[6].

Struktura organizacyjna

W roku 1989[3][7]:

  • dowództwo PGA – Mönchengladbach
  • 1 Korpus Armijny Holandii
  • 1 Korpus Armijny RFN
  • 1 Korpus Armijny Wielkiej Brytanii
  • 1 Korpus Armijny Belgii
  • 3 Korpus Armijny USA

Dowódcy PGA

Stopień, imię i nazwisko Czasokres
Generał John Harding 1951 – 1952
Generał Richard N. Gale 1952 – 1957
Generał A. Dudley Ward 1957 –1960
Generał A. James H. Cassels 1960 –1963
Generał William Gurdon Stirling  1963 – 1966
Generał John W. Hackett  1966 – 1968
Generał G.R.Desmond Fitzpatrick 1968 – 1970
Generał Peter M. Hunt 1970 – 1973
Generał Harry C. Tuzo 1973 – 1976
Generał Frank D. King 1976 – 1978
Generał William N.R. Scotter 1978 – 1980
Generał J. Michael Gow 1980 – 1983
Generał Nigel T. Bagnall 1983 – 1985
Generał Martin B. Farndale 1985 – 1987
Generał Brian L.G. Kenny 1987 – 1989
Generał Peter A. Inge 1989 – 1992
Generał Charles R.L. Guthrie 1992 –1994

Uwagi

  1. ↑ Kompleks wojskowy JHQ Rheindahlen znajduje się w okolicy Mönchengladbach i wyglądem przypominaa średniej wielkości miasteczko z budynkami administracyjnymi, mieszkalnymi, sklepami, szkołami i innymi obiektami użyteczności publicznej. Pierwotnie stanowił połączoną kwaterą brytyjskich sił stacjonujących na terytorium RFN. Stanowił siedzibę kwatery głównej zgrupowania NORTHAG, kwaterę 2 ATAF, dowództwo Brytyjskiej Armii Renu i Royal Air Force Germany. Personel wojskowy składał sie z brytyjskich, amerykańskich, niemieckich, holenderskich, belgijskich, australijskich i kanadyjskich oficerów i żołnierzy. . W kompleksie pracowało około 2500 pracowników niemieckich, zabezpieczających funkcjonowanie miasteczka i wydzielonych obiektów[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Julian Kaczmarek, Adam Skowroński: NATO, Europa, Polska. Wrocław: Atta 2, 1998. ISBN 83-86882-66-2.
  • Janusz Solak: Niemcy w NATO. Warszawa: Bellona SA, 1999. ISBN 83-11-08879-9.
  • Stanisław Zarychta: Struktury militarne NATO 1949–2013. Warszawa: Bellona SA, 2013. ISBN 978-83-11-13021-0.
  • Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.