Park Narodowy Kakum

Park Narodowy Kakum

Kakum National Park

Spacer pod baldachimem jest charakterystyczną cechą parku
park narodowy
Państwo	Ghana
Położenie	Region Centralny
Data utworzenia	1992
Powierzchnia	360 km²
Położenie na mapie Ghany Park Narodowy Kakum
5°25′N 1°19′W/5,416667 -1,316667
Multimedia w Wikimedia Commons

Park Narodowy Kakum (ang. Kakum National Park) – park narodowy położony w południowej części Ghany w Regionie Centralnym, charakteryzujący się dziewiczym lasem deszczowym, nietkniętym przez człowieka i tak gęstym, że nie przepuszcza promieni słonecznych^[2].

Pierwotnie wyznaczony jako rezerwat leśny w 1931 r., został ustanowiony parkiem narodowym w 1992 r., częściowo z inicjatywy lokalnych społeczności. Znajduje się 35 km na północ od Cape Coast^[2].

Flora i fauna

Jest naturalnym siedliskiem wielu gatunków zwierząt, w tym zagrożonego słonia leśnego (150–245 osobników)^[3]. Jest domem dla około 100 gatunków ssaków, w tym rzadkich gatunków, takich jak antylopa bongo, olbrzymia świnia leśna, sześć gatunków dujkerów i lampart. Istnieje również kilka gatunków naczelnych, z których niektóre są popularne, takie jak koczkodan diana i gereza niedźwiedzia (Ursine colobus)^[4]. Można też spotkać krokodyla krótkopyskiego^[5].

Park został sklasyfikowany jako Ważna Ostoja Ptaków przez BirdLife International ze względu na obecność ponad 200 gatunków ptaków^[4]. Gatunki roślin obejmują: trichilia prieuriana (meliowate), tabernaemontana africana (toinowate), panda oleosa (pandaceae), carapa procera (meliowate), celtis mildbraedii (wiązowiec), diospyros sanza-minika (hurma), aulacocalyx jasminflora (ixoroideae) i dacryodes klaineana (osoczynowate)^[6].

Znajdują się tutaj dorzecza czterech głównych rzek, które dostarczają wodę do ponad 500 tys. ludzi. Wokół parku rozpowszechniona jest uprawa kakao^[3].

Turystyka

Spacer pod baldachimem jest charakterystyczną cechą parku. Powieszone chodniki wznoszą się do ponad 40 m nad poziom gruntu^[5]. Most o długości 350 metrów łączy siedem wierzchołków drzew, jest zbudowany z liny stalowej, drabin aluminiowych, desek i siatki zabezpieczającej^[7].

Gospodarze wykorzystali rozwój ekoturystyki parku do podejmowania przedsięwzięć gospodarczych, takich jak produkcja sztuki i rzemiosła, usług gastronomicznych, przewodnictwa, festiwali i występów w oddziałach kulturalnych^[3]. Przed pandemią COVID-19 park miał ponad 100 tys. odwiedzin rocznie^[8].

Przypisy