Park Narodowy Walpole-Nornalup

Walpole-Nornalup

Spacer wśród koron drzew.
Państwo	Australia
Data utworzenia	1957
Powierzchnia	19448 ha
Położenie na mapie Australii Zachodniej Walpole-Nornalup
Położenie na mapie Australii Walpole-Nornalup
35°00′30″S 116°41′27″E/-35,008333 116,690833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Walpole-Nornalup – australijski park narodowy położony w południowej części Australii Zachodniej, 344 km na południe od Perth, założony w 1957, obejmuje powierzchnię 194 km².^[1]

Historia

Tereny obecnego parku narodowego były zamieszkiwane przez aborygenów od co najmniej 40 tys. lat, a najstarsze artefakty znalezione w jego okolicach datowane są na ok. 6800 lat. Plemiona aborygeńskie zamieszkujące te obszary określane są jako „Minang” („południowcy”, „ludzie południa”). Pierwszymi Europejczykami w tej części wybrzeża Australii byli holenderscy żeglarze, którzy dotarli tam na pokładzie „Gulden Zeepaerd” w 1627, ale pierwsi osadnicy pojawili się dopiero w 1910, kiedy przybyła tu rodzina Bellangerów. Ten unikatowy obszar otrzymał status parku narodowego już w 1924 (Nornalup National Park), a w obecnej formie Park Narodowy Walpole-Nornalup istnieje od 1972.

Środowisko

Teren parku porasta przynajmniej 698 gatunków roślin (ważniejsze z nich to Banksia verticillata, Boronia virgata, Hakea elliptica i Cephalotus follicularis^[2]), w tym 4 gatunki eukaliptusów, które są endemiczne dla tego rejonu i przynajmniej 104 gatunków storczykowatych. Na terenie parku mieszka 19 gatunków ssaków (m.in. kuoka, myszowór pędzloogonowy, krótkonos brązowy, pałanka kuzu, Sminthopsis griseoventer, oposy karłowate, Dasyurus geoffroii, pałanka wędrowna i kangur szary^[3]), 109 gatunków ptaków (między innymi: chwostka jasnowąsa, kruczyna czarnolica, fletówka żółtobrzucha, chwostka wspaniała, gwizdacz białopierśny, skalinek szkarłatny, lamparcik plamisty, solnik białobrewy, kraśniczek czerwonouchy, nektarynka złotoucha i czubiec^[3]) i 22 gatunki gadów. Park otrzymuje ok. 1200 mm opadów deszczu rocznie, na jego terenie pada przez ponad 180 dni w roku.

Atrakcje turystyczne

Najbardziej znaną częścią parku jest tzw. Valley of the Giants (Dolina Gigantów), w której znajdują się dwie atrakcje turystyczne – Tree Top Walk i Ancient Walk.

Tree Top Walk (w wolnym tłumaczeniu „spacer wśród koron drzew”) to zawieszona 40 m nad poziomem ziemi żelazna kładka położona wśród wysokich eukaliptusów z gatunku karri i red tingle. W odróżnieniu od wielu podobnych kładek w innych miejscach na świecie, które zazwyczaj są dość niestabilne, Tree Top Walk składa się z serii kratownic opierających się na stalowych pylonach wbitych w dno doliny, a ścieżka jest dostępna nawet dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Łączna długość kładki wynosi 600 m, spoczywa ona na 7 pylonach wbitych w dno doliny^[3].

Ancient Walk („spacer wśród starożytnych drzew”) to 600-metrowa ścieżka wijąca się wśród grubych, często częściowo wypalonych pni eukaliptusów red tingle (Eucalyptus jacksonii). Drzewa tego gatunku są jednymi z wielu australijskich roślin, które przystosowały się do naturalnie występujących pożarów buszu. Pomimo że dolna część ich pni często wygląda na kompletnie wypaloną, w rzeczywistości drzewa nadal żyją i rozwijają się. W Walpole-Nornalup, podobnie jak w wielu innych parkach narodowych w Australii, przeprowadzane są czasami wypalania kontrolne (backburning) mające zapobiegać poważnym pożarom buszu.

Galeria

• 
  Tree Top Walk
• 
  Ancient Walk
• 
  Wypalony pień

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna. naturebase.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)].
• „Valley of the Giants”