Patricia Canning Todd
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 22 lipca 1922 |
Data i miejsce śmierci | 5 września 2015 |
Gra | praworęczna |
Gra pojedyncza | |
Najwyżej w rankingu | 4 (1950) |
Roland Garros | W (1947) |
Wimbledon | SF (1948–1950, 1952) |
US Open | SF (1946) |
Gra podwójna | |
Roland Garros | W (1948) |
Wimbledon | W (1947) |
US Open | F (1943, 1947–1949, 1951) |
Patricia Canning Todd, znana jako Pat Todd (ur. 22 lipca 1922 w San Francisco, zm. 5 września 2015 w Encinitas[1]) – amerykańska tenisistka, odnosząca po II wojnie światowej największe sukcesy na kortach.
Była zwyciężczynią wszystkich wielkoszlemowych turniejów, ale tylko jednego w grze pojedynczej (dwa wygrała w grze podwójnej oraz jeden w grze mieszanej).
Pat wygrała międzynarodowe mistrzostwa Francji w 1947 roku, a rok później była w półfinale. Po rocznej przerwie ponownie osiągnęła finał w 1950 roku, przegrany z Doris Hart.
W 1947 i 1948 wygrała debel i mikst na turnieju mistrzostw Południowej Afryki. W 1948 wygrała również US National Indoor Championships. Zawodniczka grająca w Pucharze Wightman.
Przypisy
- ↑ Daniel E. Slotnik: Patricia Canning Todd, Tennis Champion Who Refused to Play on Side Court, Is Dead at 93. nytimes.com, 2015-11-01. [dostęp 2015-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)]. (ang.).
Bibliografia
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1901–1910 |
|
---|---|
1911–1920 |
|
1921–1930 |
|
1931–1939 | |
1940–1950 |
|
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1913–1920 | |
---|---|
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 |
|
1951–1960 | |
1961–1970 |
|
1971–1980 |
|
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1902–1910 |
|
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |