Paul Ricœur

Paul Ricœur (1999)

Paul Ricœur (ur. 27 lutego 1913 w Valence, zm. 20 maja 2005 pod Paryżem) – francuski filozof, jeden z najbardziej znanych myślicieli francuskich II połowy XX wieku.

Był działaczem socjalistycznym i chrześcijańskim (protestanckim). Jest autorem dzieł filozoficznych dotyczących wielu dziedzin: polityki, psychoanalizy, egzegezy biblijnej, poetyki, hermeneutyki, teorii literatury. Ricœur – zdeklarowany pacyfista i przeciwnik totalitaryzmu – został zmobilizowany w 1939 i spędził cztery lata w Niemczech w obozie jenieckim. Po wojnie został profesorem, najpierw Sorbony, następnie uniwersytetu w Nanterre pod Paryżem, skąd wyszła rewolta studencka w maju 1968. W 1970 podał się do dymisji. Wykładał na uniwersytetach w Chicago i New Haven, w Montrealu, w Lowanium i Genewie.

W 2000 został odznaczony Nagrodą Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii[1].

Dzieła

Po polsku z wielu prac Ricœura ukazały się:

  • Egzystencja i hermeneutyka. Rozprawy o metodzie (Warszawa 1985)
  • Symbolika zła (Warszawa 1986, tłum. Maryna Ochab)
  • Język, tekst, interpretacja: wybór pism (Warszawa 1989)
  • Podług nadziei: odczyty, szkice, studia (Warszawa 1991)
  • Filozofia osoby (Kraków 1992)
  • Zło. Wyzwanie rzucone filozofii i teologii (Warszawa 1992)
  • Myśleć biblijnie (Kraków 2003 - razem z André LaCocque)
  • Krytyka i przekonanie, przełożył Marek Drwięga, Wydawnictwo KR, Warszawa 2003
  • Drogi rozpoznania: wykłady Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu (Kraków 2004)
  • O sobie samym jako innym (Warszawa 2005)
  • Pamięć, historia, zapomnienie (Kraków 2006)
  • Czas i opowieść (Kraków 2008)
  • Żyć aż do śmierci: oraz fragmenty (Kraków 2008)
  • O interpretacji. Esej o Freudzie, przełożył Maciej Falski, opracował Robert Reszke, Wydawnictwo KR, Warszawa 2009
  • Miłość i sprawiedliwość, przełożył Marek Drwięga, przedmowa Jean-Louis Schlegel, Wydawnictwo UNIVERSITAS, Kraków 2010.

Przypisy

  1. Paul Ricœur. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zobacz kolekcję cytatów z filozofa w Wikicytatach
  • DavidD. Pellauer DavidD., BernardB. Dauenhauer BernardB., Paul Ricoeur, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 3 czerwca 2016, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-03]  (ang.).
  • KimK. Atkins KimK., Paul Ricoeur, Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 [dostęp 2018-06-27]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Kioto (sztuka i filozofia)
Muzyka
Sztuka
Kino i Teatr
Filozofia i Etyka
  • Wikiprojekt:Filmy
  • p
  • d
  • e
do 2009
2010–2019
lata 20. XXI wieku
  • 2020: Danielle Allen
  • 2022: George Chauncey
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121468970
  • VIAF: 108266369
  • ULAN: 500292280
  • LCCN: n79056642
  • GND: 118600613
  • NDL: 00454183
  • LIBRIS: nl023wn6539xmhk
  • BnF: 11921926p
  • SUDOC: 027099717
  • SBN: CFIV008275
  • NLA: 52031689
  • NKC: jn20000701502
  • BNE: XX914675
  • NTA: 068278748
  • BIBSYS: 90071712
  • CiNii: DA00408463
  • Open Library: OL2669536A, OL2800060A
  • PLWABN: 9810547054905606
  • NUKAT: n94001753
  • J9U: 987007301500705171
  • PTBNP: 967352
  • CANTIC: a10146088
  • LNB: 000006546
  • NSK: 000027532
  • BNA: 000023890
  • BNC: 000041127
  • ΕΒΕ: 66876
  • BLBNB: 000187264
  • KRNLK: KAC200606668
  • LIH: LNB:V*27082;=BF
  • WorldCat: lccn-n79056642
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3967792
  • Britannica: biography/Paul-Ricoeur
  • Treccani: paul-ricoeur
  • Universalis: paul-ricoeur
  • SEP: ricoeur
  • NE.se: paul-ricoeur
  • SNL: Paul_Ricoeur
  • VLE: paul-ricoeur
  • Catalana: 0055548
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 52802