Paul Sérusier : Życiorys, Twórczość, Wybrane dzieła, Galeria Wikipedia, wolna encyklopedia

Paul Sérusier

Paul Sérusier

Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1864
Paryż

Data i miejsce śmierci

7 października 1927
Morlaix

Alma Mater

Académie Julian

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Paul Sérusier (ur. 9 listopada 1864 w Paryżu, zm. 7 października 1927 w Morlaix) – francuski malarz, organizator nabizmu – awangardowego kierunku w sztuce.

Życiorys

Urodził się w zamożnej rodzinie, uczył się w Lycée Condorcet w Paryżu. Studiował filozofię, grekę i łacinę (otrzymał tzw. klasyczne wykształcenie). Tam też poznał Maurice’a Denisa i Edouarda Vuillarda, z którymi od 1894 współtworzył grupę malarską tworzącą pod nazwą Nabiści. Był osobą wszechstronnie uzdolnioną, lecz zdecydował się na malarstwo. W 1885 wstąpił do Académie Julian. W 1893 roku romansował z przebywającą wówczas w Paryżu Gabrielą Zapolską, od której Muzeum Narodowe w Warszawie odkupiło kolekcję jego obrazów. W 1912 poślubił Louise Marguerite Gabriel-Claude.

Twórczość

Podróż do Bretanii w 1888 dokonała przełomu w jego życiu i działalności artystycznej. Poznał wtedy Paula Gauguina i otrzymał od niego wiele cennych porad dotyczących malarstwa. Dzięki nim powstał obraz Talizman – dzieło założycielskie i symboliczne dla nabizmu. Początkowo nazywał się Las miłości – namalował go w lasku w Pont-Aven. Praca ta miała pomagać innym nabistom w tworzeniu według pierwszych wrażeń wizualnych, wyłaniając czyste kolory przedmiotów i nie dbając o kopiowanie rzeczywistości.

Pasjonował się folklorem i pejzażami tego rejonu, nazywając go swoją „duchową ojczyzną”. Stanowił dla niego największe natchnienie.

Uważał, że istnieje związek między sztuką i nauką ukazujący się w tym, że w obu tych dziedzinach objawia się Bóg. Poszukiwał, jak mówił, „niezmiennych zasad w sztuce”. Niektóre dzieła, a także rozważania teoretyczne Paula Sérusiera i innych nabistów nazwane są „poszukiwaniem absolutu” naznaczonym mistycyzmem, który objawia się m.in. w prostocie i pragnieniu ukazania uniwersalnego piękna.