Paul Wolfowitz

Paul Wolfowitz

Pełne imię i nazwisko	Paul Dundes Wolfowitz
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1943 Nowy Jork
Prezes Banku Światowego
Okres	od 1 czerwca 2005 do 1 lipca 2007
Poprzednik	James Wolfensohn
Następca	Robert Zoellick
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Dundes Wolfowitz (ur. 22 grudnia 1943 w Nowym Jorku) – amerykański polityk, wiceminister obrony Stanów Zjednoczonych^[1], były prezes Banku Światowego (2005–2007)^[2].

Życiorys

Był drugim dzieckiem profesora Jacoba Wolfowitza i Lillian Dundes (polskich Żydów).

Paul Wolfowitz był wykładowcą na Uniwersytecie Yale (jednym z jego studentów był Lewis Libby^[3], późniejszy bliski współpracownik polityczny, którego wtedy poznał). Jest neokonserwatystą znanym ze swoich jastrzębich poglądów oraz gorącym zwolennikiem proizraelskiego nastawienia polityki amerykańskiej^[4]. Stał się jednym z głównych architektów wojny w Iraku.

Od 1 czerwca 2005 piastował stanowisko prezesa Banku Światowego. 17 maja 2007 podał się do dymisji, gdy wewnętrzna komisja etyki uznała, że Wolfowitz postąpił nieetycznie, przyznając awans i podwyżkę swojej kochance. 25 czerwca Zarząd Banku Światowego zatwierdził na prezesa jedynego kandydata, Roberta Zoellicka. Objął on urząd 1 lipca.

Doktryna Wolfowitza

„Doktryna Wolfowitza”^[5] to nieoficjalna nazwa nadana dokumentowi Defense Planning Guidance z 1992, którego autorami byli Wolfowitz i Libby. Dokument w zamierzeniu nie miał być upubliczniany, ale przedostał się do The New York Times i po opublikowaniu przez tę gazetę jego założeń 8 marca 1992 stał się przedmiotem publicznych kontrowersji.

Choć administracja amerykańska odcinała się od niego, istnieje pogląd, że jest on fundamentem doktryny Busha. Dokument zaleca prowadzenie agresywnej, jednostronnej polityki zagranicznej, włącznie z wojnami prewencyjnymi. Celem takiej polityki miało być zachowanie mocarstwowości przez Stany Zjednoczone.

W 2018 filmie Vice, w reżyserii Adama McKaya, w postać Wolfowitza wcielił się Eddie Marsan^[6].

Przypisy

Bibliografia

• M. Rożniata, Polityka zagraniczna a kampanie prezydenckie w Stanach Zjednoczonych. Prezydentura George’a W. Busha, „Władza Sądzenia”, 1, 2012, s. 148.