Pavel Bunčák

Pavel Bunčák (ur. 4 marca 1915 w Skalicy, zm. 5 stycznia 2000 w Bratysławie) – słowacki poeta, tłumacz i historyk literatury.

Życiorys

W latach 1942–1955 był redaktorem wielu czasopism, gazet i wydawnictw, potem został pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Pedagogicznej, a po jej likwidacji Uniwersytetu im. Komenskiego w Bratysławie. W latach 30. tworzył poezje pod wpływem symbolizmu i czeskiego poetyzmu, a stopniowo coraz bardziej pod wpływem surrealizmu (zbiór Neusínaj, zažni slnko 1941). W 1966 wydał zbiór wierszy Je to pravda, je to sen, 1971 zbiór Hrdá samota, 1978 – Spáč s kvetinou, a 1987 – Škola nostalgie (wyd. pol. Z tobą i sam 1988). Poza tym pisał eseje o współczesnej literaturze i tłumaczył poezję francuską, rosyjską i polską – m.in. 1950 opublikował antologię współczesnej polskiej poezji Pol'ské verše.

Bibliografia

  • Wielka Encyklopedia PWN red. Jan Wojnowski, Warszawa 2001, t. 5, s. 38.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000109186751
  • VIAF: 79044348
  • LCCN: n87923748
  • GND: 127382178
  • BnF: 12023689t
  • SUDOC: 070224986
  • NKC: jn19981000367
  • NTA: 073436984
  • BIBSYS: 99011323
  • PLWABN: 9810687619105606
  • NUKAT: n96004317
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3881959