Paweł Siwiec

Paweł Siwiec – polski uczony, filolog orientalista, arabista. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzyskując tytuł magistra w 1983 roku^[1]. Doktoryzował się w 2004 roku^[1]. W 2009 roku habilitował się na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu^[1]. Jest profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego^[1]. Sprawował też funkcje dyplomatyczne w polskich placówkach w Ammanie i Bagdadzie. Pracuje w Instytucie Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się przede wszystkim klasyczną wersyfikacją arabską.^[2]

Ważniejsze prace

• Wiersz arabski. Ewolucja formy, Kraków 2017;
• „Szanfary”: raz jeszcze o przekładach Adama Mickiewicza i Ludwika Spitznagla, Pamiętnik Literacki, 2014, 105/2, s. 21–45;
• Abū al-‘Atāhiya – poeta, błazen, asceta, Kraków 2012;
• Między barokiem polskim a... arabskim, Teksty Drugie, 2010, z. 3, s. 199–208;
• Mały słownik terminologii komputerowej polsko-arabski i arabsko-polski, Kraków 2009;
• Zarys poetyki klasycznego wiersza arabskiego, Kraków 2008;
• Rytm staroarabskiej kasydy, Kraków 2005.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Paweł Siwiec: Między barokiem polskim a... arabskim. rcin.org.pl. [dostęp 2017-05-29]. (pol.).
• Paweł Siwiec: „Szanfary”: raz jeszcze o przekładach Adama Mickiewicza i Ludwika Spitznagla. bazhum.muzhp.pl, 2014. [dostęp 2017-05-29]. (pol.).