Pejzaż z rozbójnikami dzielącymi łup
 | |
| Autor | Jan Brueghel (starszy) |
|---|---|
| Data powstania | 1605 |
| Medium | Olej na desce dębowej |
| Wymiary | 41 × 65,6 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | Warszawa |
| Lokalizacja | |
Pejzaż z rozbójnikami dzielącymi łup – obraz olejny namalowany przez flamandzkiego malarza Jana Brueghla (starszego) w 1605, znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[1].
Opis
Obraz namalowany przez Brueghla na desce dębowej przedstawia gąszcz drzew w lesie, między którymi płynie zarośnięty wąski strumień co tworzy iluzję głębi. Prawdopodobnie niektóre partie krajobrazu namalował flamandzki malarz Abraham Govaerts[1]. Gęsty las wyraźnie dominuje nad postaciami widocznymi na płótnie. Po lewej stronie znajdują się dzielący łup żołnierze maruderzy, którzy odłączyli się od oddziału w celach rabunkowych. Po prawej stronie leży zamordowana przez nich ofiara z nogami opartymi o przewrócone drzewo. Postacie zostały namalowane przez flamandzkiego malarza Sebastiana Vrancxa[1]. Ponura tematyka obrazu nawiązuje do niespokojnych czasów wojny osiemdziesięcioletniej (1568–1648), która miała na celu podporządkowanie Niderlandów władzy Hiszpanii Habsburgów[1].
Obraz Brueghla to pejzaż komponowany, tworzony w pracowni malarza z poszczególnych, realistycznie obserwowanych elementów. Konstrukcja takiego pejzażu poddana była pewnemu schematowi, który miał podkreślać aspekt malowniczości. Taki typ pejzażu ukazujący zamknięty, z bliska widziany wycinek lasu stworzyli niezależnie, około 1600 autor obrazu Jan Brueghel (starszy) i Gillis van Coninxloo[1].
