Peltophryne
| Peltophryne[1] | |||
| Fitzinger, 1843[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – P. taladai | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | płazy | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | ropuchowate | ||
| Rodzaj | Peltophryne | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Bufo peltocephalus von Tschudi, 1838 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Peltophryne – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Wielkich Antylach (Kuba, Isla de la Juventud, Haiti i Portoryko)[6].
Systematyka
Etymologia
- Chascax: gr. χασκαξ khaskax, χασκακος khaskakos „głupi, nieskomplikowany”[7]. Gatunek typowy: Bombinator strumosus Merrem, 1820 (= Bufo strumosus Daudin, 1802, = Bufo güntheri Cochran, 1941).
- Peltophryne (Peltaphryne): gr. πελτη peltē „mała tarcza bez obramowania”[8]; φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[9].
- Otaspis: ους ous, ωτος ōtos „ucho”[10]; ασπις aspis, ασπιδος aspidos „tarcza”[11]. Gatunek typowy: Peltaphryne empusa Cope, 1862.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Peltophryne armata Landestoy T., Turner, Marion & Hedges, 2018
- Peltophryne cataulaciceps (Schwartz, 1959)
- Peltophryne dunni (Barbour, 1926)
- Peltophryne empusa Cope, 1862
- Peltophryne florentinoi (Moreno & Rivalta, 2007)
- Peltophryne fluviatica (Schwartz, 1972)
- Peltophryne fustiger (Schwartz, 1960)
- Peltophryne guentheri (Cochran, 1941)
- Peltophryne gundlachi (Ruibal, 1959)
- Peltophryne lemur Cope, 1869
- Peltophryne longinasus (Stejneger, 1905)
- Peltophryne peltocephala (von Tschudi, 1838) – ropucha karaibska[12]
- Peltophryne ramsdeni (Barbour, 1914)
- Peltophryne taladai (Schwartz, 1960)
Uwagi
- ↑ Niepoprawna, późniejsza pisownia Peltophryne Fitzinger, 1843.
Przypisy
- ↑ Peltophryne, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 32. (łac.).
- ↑ F. von Ritgen. Versuch einer natürlichen Eintheilung der Vögel. „Nova Acta Physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosorum”. 14, s. 278, 1828. (niem.).
- ↑ E.D. Cope. Notes upon some reptiles of the Old World. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 14, s. 344, 1863. (ang.).
- ↑ E.D. Cope. Sixth Contribution to the Herpetology of Tropical America. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 20, s. 312, 1868. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Peltophryne Fitzinger, 1843. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-21]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 47.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 165.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 173.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 158.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 24.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 436. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia
- Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
