Perłówka zwisła : Morfologia, Biologia i ekologia, Zmienność, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Perłówka zwisła

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

perłówka

Gatunek

perłówka zwisła

Nazwa systematyczna

Melica nutans L.
Sp. Pl.: 66 (1753)^[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Perłówka zwisła (Melica nutans) – gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w strefie umiarkowanej Europy i Azji na obszarze od Hiszpanii po Kamczatkę, Wyspy Japońskie i wschodnie Chiny^[3]. W Polsce jest rośliną dość rozpowszechnioną na całym obszarze^[4].

Morfologia

Pokrój: Wieloletnia, jasnozielona, luźnokępkowa trawa.
Łodyga: Cienkie, słabe źdźbło o wysokości 20–70 cm, przeważnie gładkie.
Liście: Ma tylko kilka liści (zwykle nie więcej niż 6) z wybarwionymi purpurowo i szorstkimi pochwami. Blaszki liściowe o szerokości 3-6 mm są zwinięte, lekko orzęsione, na górnej powierzchni szorstkie, na spodniej gładkie. Brunatnego koloru języczek bardzo krótki i ucięty.
Kwiaty: Zebrane w szczytową, jednostronną wiechę złożoną z cienkich, gęsto ustawionych i bardzo krótkich gałązek. Na każdej z nich występuje jeden, czasami dwa kłoski. Kłoski są 2-3 kwiatowe, podczas kwitnienia i po przekwitnięciu zwisające. Mają obupłciowe kwiaty o czerwonobrunatnych plewach z białymi brzegami. Plewa górna i dolna mają identyczną niemal wielkość. Szorstka, naga i cienka plewka dolna jest zakończona suchobłoniastym szczytem bez ości i ma 7-9 nerwów.
Owoc: Ziarniak.
Korzeń: Posiada cienkie i długie kłącze, z którego wyrastają liczne rozłogi.

Biologia i ekologia

Rośnie w lasach liściastych, rzadziej w zaroślach i zbiorowiskach okrajkowych. Jest geofitem i hemikryptofitem. Preferuje podłoża o odczynie zasadowym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy żyznych lasów liściastych Querco-Fagetea^[5].

Roślina trująca: Cała roślina jest trująca.

Zmienność

Tworzy mieszańce z perłówką jednokwiatową (Melica uniflora) i kolorową (Melica picta).

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-23] (ang.).
↑ ^a ^b Melica nutans L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-26] .
↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001, s. 354. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.