Piec martenowski
Piec martenowski, piec Siemensa-Martina (potocznie: marten[potrzebny przypis]) – hutniczy wannowy piec płomieniowy[1] z odzyskiwaniem ciepła spalin. Opalany jest gazem czadnicowym otrzymywanym najczęściej przez zgazowanie w czadnicy węgla kamiennego. Odzyskiwanie ciepła (nagrzewanie powietrza i gazu) polega na okresowej zmianie kierunku wlotu do pieca martenowskiego powietrza i gazu oraz uchodzenia spalin, uzyskiwanej przez odpowiednie ustawienie zaworów rozrządczych.
Używany do wytapiania stali z surówki odlewniczej i złomu stalowego[1].
Piec w 1856 został skonstruowany przez Carla Friedricha von Simensa i Carla Wilhelma von Siemensa[2].
Nazwa pieca martenowskiego pochodzi od nazwiska francuskiego metalurga Pierre-Émila Martina, który w 1864 roku opracował proces wytapiania stali w piecu regeneratorowym[3].
Nawiązanie w popkulturze
Pojęcie pieca martenowskiego pojawia się w piosence grupy Perfect „Autobiografia”[4].
Zobacz też
- wielki piec
- żeliwiak
Przypisy
- ↑ a b n, Piec do wytwarzania stali, czyli martenowski i bessmera [online], Metall Technik, 10 września 2019 [dostęp 2022-06-01] (pol.).
- ↑ piec martenowski, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-01] .
- ↑ Martin Pierre Émilie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-06-01] .
- ↑ Historia kultowych piosenek: „Autobiografia” Perfectu [online], Strefa LifeStyle, 27 lutego 2019 [dostęp 2022-06-01] (pol.).
