Pierre Roche
| Imię i nazwisko | Pierre Henry Ferdinand Massignon | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 sierpnia 1855 | ||
| Data i miejsce śmierci | 18 stycznia 1922 | ||
| Narodowość | francuska | ||
| Alma Mater | Académie Julian w Paryżu | ||
| Dziedzina sztuki | rzeźbiarstwo, grafika, medalierstwo, grawerstwo i design | ||
| Epoka | symbolizm, secesja | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Pierre Roche, właśc. Pierre Henry Ferdinand Massignon (ur. 2 sierpnia 1855 w Paryżu, zm. 18 stycznia 1922 tamże)[1][2] – francuski rzeźbiarz, grafik, medalier, grawer i projektant; ojciec Louisa Massignona.
Życiorys
Początkowo kształcił się w kierunku medycyny i chemii, ale zainteresował się rysunkiem i malarstwem. W latach 1873–1878 oraz w 1889 studiował w Académie Julian w Paryżu pod kierunkiem Alfreda Rolla[1][2]. Uczyli go również Jules Dalou i Auguste Rodin[2].
W latach 1884–1889 wystawiał w Paryżu, w Salon de la Société des Artistes Français. W 1888 wygrał konkurs na projekt pomnika Dantona[1][2]. Otrzymał srebrny medal w Exposition universelle de 1900 w Paryżu oraz w Salon de la Société Nationale des Beaux-Arts[2].
Interesował się rzeźbą reliefową i medalierstwem[1]. Był zafascynowany możliwościami różnych nowych materiałów i wynalazł rodzaj reliefowego, kolorowego druku, formowanego przez wciśnięcie wilgotnego papieru do odwróconej formy gipsowej zawierającej kolorowe tusze; nazwał go gipsografią (gypsographie)[1][2]. Do swoich rzeźb dodawał różne materiały (ceramika, żelazo) i opracował cenne patyny. Jego wynalazki i innowacje, zamiłowanie do niezwykłości oraz poszukiwania integracji rzeźby z architekturą poprzez płaskorzeźby czy projekty łuków i zworników, przyczyniły się do odrodzenia rzeźby i rzeźby dekoracyjnej[1].
Wykonał płaskorzeźby będące alegoriami dramatu i komedii (1901) dla teatru w Tulle oraz portal i ołtarz do paryskiego kościoła Saint Jean de Montmartre[1]. Stworzył też wiele fontann, w tym wykonaną w brązie i paście szklanej Fontaine de l'Avril (1906; Paryż, ogrody Musée Galliéra) oraz wykonaną z ołowiu i szkliwionej ceramiki fontannę Herkules zmieniający kierunek rzeki Alfios (1900; Paryż, Ogród Luksemburski)[1][2].
W 1910 został Kawalerem Legii Honorowej[1][2].
Twórczość
Roche preferował tematy z mitologii i legend, często dodając im eleganckiego, dynamicznego ducha tańca. W stworzonych przez siebie postaciach łączył stylistyczną afektację i humor – cechy, które sytuują go w symbolistycznym odrodzeniu fin de siècle[2].
Jego pracę są wystawione m.in. w Musée d’Orsay, Courtauld Institute of Art, National Gallery of Art w Waszyngtonie oraz muzeum sztuki Uniwersytetu Harvarda.
Galeria
-
Statuette Loïe Fuller, 1894, Musée des Arts Décoratifs, Paryż -
Melusine – gipsografia na japońskim papierze, 1900 -
L’Effort, 1907, Ogród Luksemburski, Paryż -
Diner japonais, gipsografia na japońskim papierze, 1914 -
Fontaine d’Avril, 1916, Square du Palais-Galliera, Paryż -
Saint Guenole, gipsografia, National Gallery of Art, Waszyngton
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i AnneA. Pingeot AnneA., Roche, Pierre [Massignon, Pierre-Henry-Ferdinand], Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T072501 [dostęp 2021-12-08] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Roche, Pierre pseudonym of Massignon Fernand, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00154147 [dostęp 2021-12-08] (ang.).
Bibliografia
- LéandreL. Vaillat LéandreL., Pierre Roche, 1855-1922, J. Charpentier, 1923 (fr.).
Linki zewnętrzne
- Biogram artysty
