Piet Crous
 | Ten artykuł od 2022-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| Pseudonim | Piet Crous |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 lipca 1955 |
| Obywatelstwo | |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | juniorciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 30 |
| Zwycięstwa | 27 |
| Przez nokauty | 21 |
| Porażki | 2 |
| Remisy | 1 |
| |
Petrus Arnoldus Crous (ur. 2 lipca 1955 w Johannesburgu) – południowoafrykański bokser, były mistrz świata federacji WBA w wadze junior ciężkiej.
Zawodowa kariera
Petrus zadebiutował na zawodowych ringach 14 listopada 1977 w wadze półciężkiej nokautując już w pierwszej rundzie swojego rodaka Barenda Steyna. w swojej trzynastej walce 2 listopada 1981 zdobył mistrzostwo Południowej Afryki pokonując na punkty Douga Lumleya. 1 grudnia 1984 zdobył mistrzostwo świata federacji WBA pokonując jednogłośnie Portorykańczyka Ossie Ocasio. 30 marca 1985 obronił pas pokonując Randy Stephens już w trzeciej rundzie. Pas mistrzowski stracił w swojej kolejnej walce przegrywając z Dwightem Qawi przez TKO w jedenastej rundzie, była to jego pierwsza porażka na zawodowych ringach. Po utracie pasa stoczył jeszcze cztery pojedynki przegrywając ostatni z nich 16 maja 1987 przez KO w siódmej rundzie po czym zakończył trwającą dziesięć lat karierę.
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Pieta CROUS. [dostęp 2011-08-05].
