Pingwin magellański
Spheniscus magellanicus[1] | |||
(J. R. Forster, 1781) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | pingwiny | ||
Rodzina | pingwiny | ||
Rodzaj | Spheniscus | ||
Gatunek | pingwin magellański | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
tylko w sezonie lęgowym występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
| |||
|
Pingwin magellański[4] (Spheniscus magellanicus) – gatunek dużego ptaka z rodziny pingwinów (Spheniscidae), zamieszkujący południową część Ameryki Południowej oraz Falklandy. Nie jest zagrożony.
- Systematyka
- Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Niektórzy autorzy uznawali go za jeden gatunek z pingwinem przylądkowym (S. demersus) i pingwinem peruwiańskim (S. humboldti)[2].
- Wygląd
- Głowa w większości czarna (z wyjątkiem białej pętli biegnącej od nasady dzioba ponad okiem przez boki szyi do gardła), dziób czarny. Wierzch ciała czarno-szary. Na piersi szeroka, czarna przepaska, poniżej wąski, czarny pas, idący wzdłuż boków ku nogom. Reszta spodu ciała w większości biała.
- Rozmiary
- długość ciała 70–76 cm
masa ciała 2,3–7,8 kg[6]
- Zasięg, środowisko
- Południowoamerykańskie wybrzeża Pacyfiku i Atlantyku – od środkowego Chile i środkowej Argentyny po przylądek Horn; ponadto Falklandy[5]. Występuje głównie na południe od podobnego pingwina peruwiańskiego, lecz w zimie przesuwa się na północ i wtedy ich zasięgi pokrywają się częściowo ze sobą. Na Atlantyku zimą północna granica jego zasięgu przesuwa się po południową Brazylię, wyjątkowo spotykany w północnej Brazylii[7].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pingwina magellańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least concern)[3]. Liczebność światowej populacji szacuje się na 1,1–1,6 miliona par lęgowych[7]. Trend liczebności populacji jest spadkowy[3]. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą: zanieczyszczenia spowodowane wyciekami ropy naftowej, wpływ rybołówstwa oraz zmiany klimatu[7].
Przypisy
- ↑ Spheniscus magellanicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Magellanic Penguin (Spheniscus magellanicus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b c Spheniscus magellanicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Spheniscidae Bonaparte, 1831 - pingwiny - Penguins (wersja: 2019-10-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-20].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-16]. (ang.).
- ↑ Martínez, I., D. A. Christie, F. Jutglar, E. F. J. Garcia & G. M. Kirwan: Magellanic Penguin (Spheniscus magellanicus), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-07-22]. (ang.).
- ↑ a b c Species factsheet: Spheniscus magellanicus. BirdLife International. [dostęp 2020-12-17]. (ang.).
Bibliografia
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- J9U: 987007536732905171
- Britannica: animal/Magellanic-penguin
- SNL: magellanpingvin
Identyfikatory zewnętrzne:
- GBIF: 5229385
- identyfikator iNaturalist: 3812
- ITIS: 174464
- NCBI: 37081