Piotr Kryk
| Biskup tytularny Castra Martis | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Niemcy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1945 | ||
| Egzarcha apostolski Niemiec i Skandynawii | |||
| Okres sprawowania | 2001–2021 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 6 sierpnia 1971 | ||
| Nominacja biskupia | 20 listopada 2000 | ||
| Chirotonia biskupia | 3 lutego 2001 | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| Data konsekracji | 3 lutego 2001 |
|---|---|
| Konsekrator | Jan Martyniak |
| Współkonsekratorzy | Julian Gbur |
Piotr Kryk (ur. 25 kwietnia 1945 w Kobylnicy Wołoskiej) – duchowny greckokatolicki, egzarcha apostolski Niemiec i Skandynawii w latach 2001–2021.
Życiorys
Syn Hrihorija i Anny Feshchyn. W 1947 roku podczas „Akcji Wisła”, wraz z rodzicami był przesiedlony do wsi Harsz na Warmii. Szkolę średnią ukończył w Giżycku. W 1964 roku wstąpił do wyższego seminarium duchownego w Olsztynie. W latach 1965–1967 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Od 1967 roku kontynuował formację w wyższym seminarium duchownym w Warszawie. Po ukończeniu studiów, 6 sierpnia 1971 roku, przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Władysława Miziołka. Był duszpasterzem w licznych parafiach na Warmii i Dolnym Śląsku.
W latach 1979–2000 roku był proboszczem parafii greckokatolickiej we Wrocławiu. Był takżedziekanem wrocławsko-legnickim. W 1992 roku został podniesiony do godności mitrata, a w 1996 roku kanonika greckokatolickiej kapituły przemyskiej.
W 1996 roku mianowany dziekanem polowym Wojska Polskiego dla katolików obrządku bizantyjsko-ukraińskiego i konsultorem greckokatolickiego biskupa przemyskiego. Następnie protosynkel greckokatolickiej diecezji wrocławsko-gdańskiej.
20 listopada 2000 roku został mianowany greckokatolickim egzarchą apostolskim Niemiec i Skandynawii. Chirotonię biskupią otrzymał 3 lutego 2001 roku w Monachium.
18 lutego 2021 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionej funkcji[1].
Odznaczenia
- Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy (2006) – za znaczący osobisty wkład w umacnianie międzynarodowego autorytetu Ukrainy, popularyzację historycznych i współczesnych walorów narodu ukraińskiego, aktywny udział w życiu społeczności ukraińskiej za granicą[2]
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Krótka biografia na Catholic-hierarchy.org (ang.)
Encyklopedia internetowa:
- ЕСУ: 971
