Plazmina

Plazmina

Plazmina (fibrynaza, fibrynolizyna) – zwierzęcy enzym białkowy z grupy proteaz, znajdujący się w osoczu krwi, którego działanie polega na rozkładaniu białek krwi wchodzących w skład skrzepu, przede wszystkim fibryny (włóknika). Proces ten nazywa się fibrynolizą. Plazmina powstaje z nieaktywnego prekursora (plazminogenu) na skutek działania trombiny i tkankowego aktywatora plazminogenu (t-PA). Plazminogen może być też aktywowany przez urokinazę (u-PA)[1].

W wyniku działania plazminy powstają produkty oznaczane zbiorczo jako FDP (ang. fibrin degradation products). Mogą się one wiązać z monomeryczną fibryną, co prowadzi do utworzenia niestabilnej skrzepliny podatnej na rozpuszczanie[2].

Przypisy

  1. Robert KincaidR.K. Murray Robert KincaidR.K., Daryl K.D.K. Granner Daryl K.D.K., Victor W.V.W. Rodwell Victor W.V.W., Biochemia Harpera ilustrowana, wyd. VI uaktualnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 736-737, ISBN 978-83-200-3573-5 .
  2. IvanI. Damjanov IvanI., Patofizjologia, wyd. 1, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2010, s. 214, ISBN 978-83-7609-588-2, OCLC 815471022 .
Encyklopedia internetowa (białko):
  • PWN: 3958063
  • Britannica: science/plasminogen