Pokrywa śródmózgowia
Pokrywa śródmózgowia (łac. tectum mesencephali) – w anatomii człowieka najbardziej grzbietowo położona część śródmózgowia. Składa się z czterech wzgórków opartych na blaszce pokrywy i trójkąta wstęgi. Każdy wzgórek łączy się za pomocą ramienia z odpowiednim ciałem kolankowatym[1].
Wyróżnia się:
- wzgórki górne – leżą pod płatem ciała modzelowatego, a nad nimi jest położona szyszynka. Ramiona wzgórków górnych dochodzą do ciał kolankowatych bocznych. Z istoty szarej wzgórków wychodzi droga pokrywowo-rdzeniowa, która jest odpowiedzialna za wzrokowe i słuchowe odruchy obronne. Wzgórki górne stanowią więc podkorowy ośrodek wzroku.
- wzgórki dolne – są przykryte przez móżdżek. Ze szczeliny pomiędzy wzgórkami wychodzi ku dołowi wędzidełko zasłony rdzeniowej górnej. Bocznie od wędzidełka wychodzi z mózgowia nerw IV. Ramię wzgórka dolnego łączy się z ciałem kolankowatym przyśrodkowym. Jądro wzgórka dolnego, które przyjmuje większą część włókien wstęgi bocznej, jest podkorowym ośrodkiem słuchu.
Przypisy
- ↑ AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 219–223, ISBN 978-83-200-4203-0 .
Bibliografia
- Anatomia człowieka. Witold Woźniak (red.). Wyd. II. Wrocław: Urban & Partner, 2003. ISBN 83-87944-22-X.
- Anatomia człowieka. Przewodnik do ćwiczeń. Tom 4 – Centralny układ nerwowy i narządy zmysłów. Wrocław 2000.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
| przodomózgowie |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| śródmózgowie |
| ||||
| tyłomózgowie |
|
