Pollucyt

Pollucyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

(Cs,Na)2[AlSi2O6]2 x H2O
uwodniony glinokrzemian cezu i sodu

Twardość w skali Mohsa

6,5-7,0

Przełam

muszlowy, nierówny

Łupliwość

brak

Układ krystalograficzny

regularny

Gęstość minerału

2,85 – 2,94 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, biała, kremowa, szara, różowy do fioletowego, czasami niebieski

Rysa

biała

Połysk

szklisty, tłusty

Multimedia w Wikimedia Commons

Pollucyt (pollux) – minerał z gromady krzemianów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Nazwa pochodzi od imienia jednego z dwóch braci bliźniaków (łac. Pollux) z mitologii; drugi z braci to Kastor (petalit). Minerały te zwykle współwystępują ze sobą.

Charakterystyka

Właściwości

Rzadko tworzy kryształy o pokroju izometyrycznym, najczęściej są one dobrze wykształcone i bogate w ściany (przeważa forma dwudziestoczterościanu i sześcianu lub jego kombinacji). Występuje w skupieniach zbitych, drobnoziarnistych lub w postaci zwietrzałej (częściowo przeobrażony w kaolinit). Jest kruchy, przezroczysty, topi się z trudnością tworząc białe szkliwo. Nadaje płomieniowi barwę czerwonożółtą. Nie rozpuszcza się w kwasach. Często zawiera domieszki potasu, rubidu, talu. Spotyka się okazy z różowymi żyłkami kokeitu.

Występowanie

Minerał pochodzenia hydrotermalnego występuje głównie w kawernach granitów, pegmatytach granitowych. Minerały towarzyszące: petalit, lepidolit, spodumen, kwarc, mikroklin. Minerały podobne: hialit, kwarc.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

  • najważniejsza ruda cezu (61% Cs2 O),
  • jest surowcem ceramicznym (gdy zawiera 30-32% Cs2 O),
  • rzadki i ceniony kamień kolekcjonerski.

Zobacz też

petalit, lepidolit, spodumen, kwarc, mikroklin.

Bibliografia

  • Jaroslav Bauer: Skały i minerały : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Multico, 1997. ISBN 83-7073-050-7.
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.

Linki zewnętrzne

  • artykuł o pollucycie na stronie Webmineral.com (ang.)
  • artykuł o pollucycie na stronie Mindat.org (ang.)
Encyklopedia internetowa (gatunek mineralny):
  • Britannica: science/pollucite
  • БРЭ: 3155208
  • SNL: pollucitt
  • Catalana: 0276659
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator minerału w Mindat: 3255